W artykule tym chciałbym polecić książkę pt. „Niezwyciężony” autorstwa Stanisława Lema, jednego z moich ulubionych pisarzy science-fiction.
O czym ta książka?
Książka ta opowiada o losach ekspedycji kosmicznego krążownika o nazwie „Niezwyciężony”, który przybywa na planetę Regis III. Celem przybycia jest próba odszukania bliźniaczego statku „Kondor” i jego zaginionej załogi, z którą urwał się kontakt po lądowaniu.
„Niezwyciężony” dowodzony jest przez astrogatora Horpacha, załoga zaś liczy 83 członków, wysokiej klasy profesjonalistów wszelkich dziedzin nauki i astronawigacji. Po udanym lądowaniu rozpoczynają oni swą misję, szukając śladów życia w nieprzyjaznym środowisku. Odnaleźli relikty dawno wymarłej cywilizacji technicznej oraz chmury dziwnych lotnych kryształków, stosujących silne pole magnetyczne, niszczące wszelką informację w mózgach elektronowych i ludzkich. Okazało się, iż kryształki te wcześniej przyczyniły się do unicestwienia załogi odnalezionego „Kondora”.
Badania naukowców „Niezwyciężonego” wykazały, iż są one sztucznymi tworami z zamierzchłych epok, które „mutując” przetrwały kolejne kataklizmy planety, a ich ofiarami stały się wszelkiego rodzaju machiny, które niegdyś funkcjonowały na tej planecie. Wprawdzie fruwające kryształki nie były rozumne, jednak potrafiły łączyć się na każdy przejaw zagrożenia w gotowe do ataku chmury. Krystaliczne drobiazgi dokonały ogromnych zniszczeń w psychice kosmonautów – wychodzili oni z tychże chmur niezdolni do dalszego samodzielnego funkcjonowania.
Do walki naukowcy wysyłają potężny bezzałogowy pojazd pancerny „Cyklop”, wyposażony w cały arsenał broni. Nie przynosi to jednak spodziewanego efektu, gdyż rój metalicznych kryształków powoduje, iż zwraca się on przeciwko swoim wysłannikom. Załodze „Niezwyciężonego” nie pozostaje więc nic innego jak jego unicestwienie.
W końcowej części misji nawigator Rohan, ryzykując życiem, podejmuje próbę odnalezienia kilku zaginionych współtowarzyszy, rozmyślając nad sensem ingerencji ludzi w procesy dziejące się w kosmosie.
Podsumowując…
Trzeba przyznać, iż książkę tę czyta się świetnie, trzyma bowiem ona czytelnika w napięciu do końca. Stanisław Lem doskonale buduje powieść, przedstawiając sensacyjną fabułę, opisując środowisko obcej planety czy też ukazując dylematy moralne, z którymi mierzą się bohaterowie.
Po zakończeniu czytania książki warto zastanowić się nad jej głębszym sensem i podjąć próbę samodzielnej jej interpretacji.
Opracowanie wpisu w ramach odbywanego Stażu: Piotr Jędrasik
