To pierwsza rozmowa w podcaście o punktach stycznych sportu i polityki. Gościem - Mieszko Rajkiewicz z Polskiego Instytutu Dyplomacji Sportowej. Odpowiada na moje pytania pokazując złożoność współczesnego świata, w której przyszło nam funkcjonować... Im lepiej ją zrozumiemy, tym łatwiej będzie go nawigować.
- Jakie są założenia i cele polskiego instytutu dyplomacji sportowej? czym charakteryzuje się dyplomacja sportowa i jakie ma składowe?
- Czy sport i polityka muszą iść w ramię w ramię i czy jest jakakolwiek szansa lub nadzieja na to żeby te dwie dziedziny życia społecznego rozdzielić?
- W jaki sposób rządy federacje wplątują sportowców w swoje polityczne gry i co dzieje się wtedy kiedy sportowcy bardziej lub mniej świadomie odmawiają w nich udziału?
- W jaki sposób my psychologowie pracujący z kadrami możemy przygotowywać zawodników jadących na imprezy mistrzowskie do udziału w tych grach lub świadomej rezygnacji z nich? Co dokładnie możemy zrobić żeby edukować ludzi którzy jadą reprezentować Polskę na arenie sportowej?
- Czy możemy choć trochę żałować braku sportowców z Rosji i Białorusi w Paryżu? Czy to wykluczenie było adekwatnym narzędziem polityczno-społecznym w reakcji na agresję Rosji na Ukrainę? A może były w tym jakieś luki?
- Skoro Rosja została wykluczona, to czemu nie zostali wykluczeni inni, którzy prowadzą lub prowadzili działania wojenne w ostatnim stuleciu? Teraz Izrael, a wcześniej USA, Wielka Brytania, czy choćby Polska?
- Czy zgadzasz się z tezą iż w sport to jest powiedzielibyśmy w psychologii sublimacja wojny czyli ucywilizowanie wojny, nadanie jej zasad?
- Czy idea pokoju olimpijskiego była kiedykolwiek zrealizowana?
