Gardasil nie zawiera substancji stosowanych w wojnie biologicznej

W ostatnim czasie środowisko antyszczepionkowe stara się przedstawić szczepionki Gardasil i Cervarix jako niebezpieczne i nieskuteczne. W tym celu wykorzystuje tezy fałszywych ekspertów, którzy w uwiarygodnieniu swojego dorobku korzystają z nieetycznych praktyk wydawniczych. Do najpopularniejszych z nich należy publikowanie w drapieżnych czasopismach. Działania te należą do wachlarza podstawowych praktyk dezinformacyjnych i były wykorzystywane wielokrotnie przy okazji innych szczepionek. W ostatnich dniach w ten sposób argumentowane są tezy o rzekomej zawartości w szczepionkach substancji wykorzystywanych w wojnie biologicznej.

Nasza ocena:

Fałsz

Więcej o naszym systemie oceniania:

W poprzednich artykułach wyjaśnialiśmy również inne fałszywe informacje związane z HPV:

• Mit 1. — Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wirusem HPV a rakiem szyjki macicy nie został udowodniony
• Mit 2. — HPV nie stanowi zagrożenia dla mężczyzn, dlatego nie ma sensu szczepić chłopców
• Mit 3. — Cervarix i Gardasil mają w swoim składzie wirusy, komórki owadów i białka wirusowe, przez co mogą powodować raka
• Mit 4. — Polisorbat 80 będący w składzie szczepionek przeciwko HPV jest rakotwórczy i może prowadzić m.in. do niepłodności
• Mit 5. — Badania Antonietty Gatti i Stefano Montanari dowodzą szkodliwości szczepionek przeciw HPV

Mit 6. — Szczepionka Gardasil zawiera substancję chemiczną stosowaną w wojnie biologicznej

Profil Beata B w ciągu tygodnia publikuje ok. 700 tweetów. Po ogłoszeniu przez Ministerstwo Zdrowia programu szczepień przeciw HPV, wraz z kontem o nazwie Wiktoria Krasnopolska, profil brał udział w spamowaniu wpisu ministerstwa. Większość ich tweetów linkowała do takich stron jak YouTube czy Children’s Health Defense — antyszczepionkowego portalu założonego przez senatora Roberta Kennedy’ego. Jeden z opublikowanych wpisów mówił o rzekomym badaniu, które miało wykazać, iż szczepionka Gardasil zawiera substancję chemiczną stosowaną w wojnie biologicznej.

Źródło: Twitter

Komentarz Arthura Brawera

Wspomniany tekst nie jest jednak badaniem, a jedynie komentarzem. Jego autorem jest reumatolog z New Jersey Arthur Brawer oraz osoba o nieznanej afiliacji. Oprócz tego uderza fakt, iż poziom autocytowań w bibliografii wynosi 12%. Co więcej, wypowiedź Brawera opublikował Open Access Text znajdujący się na liście drapieżnych wydawców. Przeglądając dokonania autora zauważymy, iż publikował on głównie w drapieżnych czasopismach (pisaliśmy o nich szerzej w artykule pt. Ocena wartości pracy naukowej, drapieżne czasopisma (predatory journals) i fake newsy). Ponadto część jego tekstów, ze względu na ich układ (np. brak abstraktu, podziału na wyniki, dyskusję itp.), stosowanie nienaukowego języka (np. „dziwaczne symptomy”) czy dobór źródeł (o tym poniżej) trudno choćby nazwać publikacjami naukowymi. Wróćmy jednak do przytaczanego tekstu.

„Koktajl szkodliwych substancji chemicznych”

W swoim komentarzu Brawer twierdzi, iż „staje się coraz bardziej oczywiste, iż szczepionki Gardasil zawierają koktajl szkodliwych substancji chemicznych zdolnych do wywoływania dziesiątek zaburzeń biochemicznych w organizmie”. Wśród nich wymienia silikony, dwutlenek krzemu (E551) i sorbitol (E420). Ostatni z nich występuje naturalnie w owocach takich jak gruszki czy jabłka i uważany jest za bezpieczny dla zdrowia. Znajdziemy go w takich produktach spożywczych jak serki topione, musztardy, sosy, desery czy gumy do życia. Co jednak najważniejsze, w rzeczywistości żaden z nich nie znajduje się w składzie szczepionki Gardasil 9.

Autocytowania Brawera

Brawer jako dowód na poparcie powyższego stwierdzenia cytuje wyłącznie własne teksty. Wśród nich znajduje się jeden opis przypadku, jeden przegląd literatury i tekst opisany na wyrost jako badanie empiryczne, jednak niespełniający jego kryteriów:

• tytuł: Hidden Toxicity of Human Papillomavirus Vaccine Ingredients; rodzaj publikacji: opis przypadku; wydawca: ClinMed International Library (drapieżny); 25% autocytowań
• tytuł: The Continuing Saga of Hidden Vaccine Toxicit; rodzaj publikacji: opisany jako badanie empiryczne; wydawca: SciVision Publishers (drapieżny, strona niedostępna, podgląd dzięki zapisowi w webarchive); 57% autocytowań
• tytuł: Vaccination Induced Diseases and their Relationship to Neurologic Fatiguing Syndromes, Channelopathies, Breast Implant Illness, and Autoimmunity via Molecular Mimicry; rodzaj publikacji: praca przeglądowa; wydawca Sci Forschen (drapieżny); 29% autocytowań

W kolejnym tekście tego autora (opublikowanym również przez drapieżnego wydawcę) znajdziemy jeszcze bardziej interesujący zabieg. Brawer połączył w nim szczepionki przeciw COVID-19 i HPV z implantami piersi, najprawdopodobniej po to, by mógł zacytować inne swoje teksty. Poziom autocytowań wynosił w tej pracy 32%.

Nadużywanie autocytowań (zwanych też samocytowaniami) jest praktyką stosowaną w celu sztucznego windowania jakości dorobku naukowego. W ocenie pracy naukowej dużą wagę przywiązuje się do tego, ile razy dany autor lub publikacja były cytowane w innych artykułach. Czynnik ten brany jest pod uwagę przy wyliczaniu indeksu Hirscha dla autorów czy współczynnika Impact Factor (IF) dla czasopism. W związku z możliwością zawyżenia liczby cytowań zdarza się, iż IF jest różnicowany na RIF (Real Impact Factor) i SIF (Self-Impact Factor), a indeks Hirscha wyliczany jest z pominięciem autocytowań.

PMSF i AEBSF

W dalszej części tekstu Brawer wymienia dodatkowo fluorek fenylometylosulfonylu (PMSF) oraz chlorowodorek fluorku 4-(2-aminoetylo)benzenosulfonylu (AEBSF). Substancje te są inhibitorami proteazy serynowej i wykorzystuje się je m.in. przy izolacji białek w celu zapobiegania ich degradacji. Jako źródło tych doniesień podaje „The Corvelva Team. The Corvelva Report. 2018”. Sposób przywołania tego raportu sugeruje jednak, iż nie jest to badanie naukowe. Co więcej, nie pozwala on na bezpośrednie odnalezienie wspomnianego dokumentu. Po krótkim poszukiwaniu okazuje się, iż Corvelva jest w rzeczywistości włoską organizacją antyszczepionkową zaprzyjaźnioną ze stowarzyszeniem STOP NOP (1, 2, 3). Na stronie organizacji nie znaleźliśmy jednak dokumentu odpowiadającego przypisowi Brawera. W rzeczywistości ani PMSF, ani AEBSF nie znajdują się w składzie szczepionki Gardasil 9.

„Wojna biologiczna”

Narracja o tym, jakoby PMSF i AEBSF miały być wykorzystywane w wojnie biologicznej, została stworzona przez Children’s Health Defense. Na poparcie swojej tezy portal linkuje do rozdziału książki Chemical and Biological Warfare Agents. Jedyną wzmianką o PMSF jest tam jednak informacja mówiąca o jego zastosowaniu jako środek ochronny przed esterazą neuropatyczną (NTE).

O jakości merytorycznej portalu świadczy również fałszywe twierdzenie, iż toluen (C₇H₈) to inna nazwa PMSF (C₇H₇FO₂S) lub choćby nazywanie badaniem komentarza opublikowanego w drapieżnym czasopiśmie. Warto też zauważyć, iż wspomniana wojna biologiczna to celowe użycie chorobotwórczych czynników biologicznych, takich jak bakterie, wirusy, grzyby lub ich toksyny, w celu zabicia lub obezwładnienia ludzi, zwierząt lub roślin w ramach działań wojennych. Żadna z wymienionych substancji nie kwalifikuje się jako toksyna pochodząca od czynnika biologicznego.

Podsumowanie

Powoływanie się na fałszywych ekspertów budujących swoją wiarygodność poprzez publikowanie w drapieżnych czasopismach i nadużywających autocytowań nie jest niczym nowym w debacie prowadzonej przez środowiska antyszczepionkowe. W ten sposób można poprzeć każdą, choćby najbardziej absurdalną tezę, która nie ma poparcia w dorobku nauki, jak choćby to, iż szczepionki zawierają w swoim składzie substancje wykorzystywane w wojnie biologicznej.

Źródła

US News: https://health.usnews.com/doctors/arthur-brawer-545366

Athinarayanan, J., Periasamy, V.S., Alsaif, M.A. et al. Presence of nanosilica (E551) in commercial food products: TNF-mediated oxidative stress and altered cell cycle progression in human lung fibroblast cells. Cell Biol Toxicol 30, 89–100 (2014). https://doi.org/10.1007/s10565-014-9271-8 https://link.springer.com/article/10.1007/s10565-014-9271-8

Magazyn Spożywczy: https://magazynspozywczy.pl/e420

ChPL Gardasil: https://www.gov.pl/attachment/9ac480ec-54ff-423f-9616-e689aa8a2c84

Instytut Paleobiologii PAN: http://eprints.rclis.org/13432/1/racki_baztech_bydgoszcz.pdf

Politechnika Gdańska: https://pg.edu.pl/files/2021-06/Instrukcja%20analizowania%20dorobku%20naukowego%20SciVal.pdf

PubChem: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Phenylmethylsulfonyl-fluoride

PubChem: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/4-_2-Aminoethyl_benzenesulfonyl-fluoride

Merck: https://www.sigmaaldrich.com/PL/pl/product/sigma/p7626?gclid=Cj0KCQjwj_ajBhCqARIsAA37s0zgeKG1vUgvIwlxXnPbVBbp8Z-jQqXjUiqQ8M_JN_RVuuJxydxABhkaAoGbEALw_wcB&gclsrc=aw.ds

PubChem: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/1140

Balali-Mood, M., Moshiri, M., & Etemad, L. (2014). Bio warfare and terrorism: toxins and other mid-spectrum agents. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/B9780123864543005893