Fizyczna niepełnosprawność nie musi być przeszkodą w prowadzeniu działalności gospodarczej. Nic więc dziwnego, iż rodzice przygotowują osoby z niepełnosprawnością do zajęcia się własnym biznesem.
Prowadzenie przedsiębiorstwa to co prawda skomplikowana sprawa, która wymaga umiejętności zarządzania ludźmi i procesami gospodarczymi, ale często nie trzeba wykazywać się przy tym tężyzną fizyczną. Coraz częściej więc wśród przedsiębiorców spotyka się osoby z niepełnosprawnościami. Niektórzy mają to szczęście, iż ich rodzice prowadzą rodzinne firmy i mogą „być wychowywani” do przejęcia tego zakładu. Inni podejmują działalność gospodarczą z własnej inicjatywy, zakładają np. małe firmy usługowe, często jednoosobowe. Dzięki możliwościom, jakie daje internet, działalność gospodarczą można zarejestrować nie wychodząc z domu.
Co prawda łatwo sobie wyobrazić niepełnosprawnego, który prowadzi firmę oferującą usługi informatyczne, czy też piszącego teksty do gazet i na portale internetowe albo prowadzącego księgowość w systemie on-line. Niektórzy spośród OzN zajmują się z kolei drobnym rzemiosłem lub planują prowadzenie takiej działalności. Dobrym przykładem jest 17-letni Michał, który co prawda porusza się przy pomocy wózka, ale mimo to chce się uczyć trudnego zawodu szewca. Namówił go do tego jeden z kuzynów, gdy okazało się, iż szewców na rynku braku, a Michał ma duże zdolności manualne i powinien poradzić sobie z tym zadaniem. Pierwsze praktyki zawodowe okazały się na tyle udane, iż chłopak będzie się w tym kierunku kształcił. Dzięki zaś możliwościom pozyskania funduszy państwowych na uruchomienie działalności gospodarczej przez OzN, Michał nie będzie miał problemu z wynajęciem i wyposażeniem w potrzebny sprzęt lokalu, gdzie znajdzie się jego warsztat. Rodzina oczywiście będzie mu pomagać w uruchomieniu biznesu, bo początki zawsze są trudne, ale młody mężczyzna jest optymistą.
