W artykule tym chciałbym przedstawić film z gwiazdorską obsadą, który bardzo mi się spodobał. Jego tytuł to „Gorączka” (oryg. „Heat”), a reżyserem jest Michael Mann.
O czym ten film?
Film ten należy do gatunku kryminały, głównym wątkiem jest tu pojedynek dwóch profesjonalistów na tle współczesnego Los Angeles. Policjant Vincent Hanna (w tej roli Al Pacino) i włamywacz Neil McCauley (zagrany przez Roberta De Niro) stoją po przeciwnych stronach, traktują jednak swoje zajęcie z równym poświęceniem i zaangażowaniem. To historia dwóch zawodowców, świadomych swej przegranej pozycji w życiu osobistym, niezrealizowanych i wypalonych wewnętrznie. Mimo wielu cech wspólnych i wzajemnego podziwu, ostateczne ich starcie jest nieuniknione.
Krótki opis filmu
Życiowym credo Neila McCauleya, jest: nie mieć nikogo ani niczego, czego nie można by rzucić w ciągu trzydziestu sekund, gdy nagle zrobi się gorąco. On i jego koledzy – m. in. Chris Shiherlis (Val Kilmer) oraz Michael Cheritto (Sizemore) napadają na wóz pancerny, z którego zabierają równowartość 1,6 miliona dolarów w papierach wartościowych, przy czym dochodzi tu do niezamierzonego rozlewu krwi.
Śledztwem w tej sprawie zajmuje się właśnie Vincent Hanna, jeden z najlepszych detektywów wydziału rabunków i zabójstw policji Los Angeles. Grupa Hanny niezwłocznie rozpoczyna pracę i znajduje ślady prowadzące do sprawców rabunku.
W tym czasie McCauley planuje kolejny skok – kradzież 12 milionów dolarów gotówki z banku. Vincent dostaje cynk o tym planie, co doprowadza do konfrontacji złodziei z policją tuż po opuszczeniu banku. Scena walki rozgrywa się na skwerze pełnym przechodniów w Los Angeles. Po strzelaninie McCauley ucieka z ranionym Shiherlisem do domu współorganizatora napadów, Nate’a (Jon Voight), zaś Cheritto ginie zastrzelony z karabinu Hanny.
McCauley łamie swoje credo zakochując się w Eady (Amy Brenneman). Skłonność do hazardu Chrisa Shiherlisa wpływa negatywnie na jego małżeństwo z Charlene (Ashley Judd). Hanna, jako nałogowy pracoholik, zaniedbuje swoją trzecią żonę Justine (Diane Venora) oraz jej córkę Lauren (Natalie Portman). Jedną z pamiętnych scen filmu (pierwszą, w której widać obu aktorów w jednym ujęciu) jest rozmowa Pacino i De Niro w kawiarni, jakiś czas przed napadem na bank.
Podsumowanie
Efekty pracy reżysera „Gorączki” są wspaniałe – akcja dzieje się szybko, a film ogląda się z zapartym tchem. Gra aktorów jest na najwyższym poziomie. Nic nie można zarzucić także ścieżce dźwiękowej – wykorzystano tu utwory różnych wykonawców, m. in. Moby’ego. Gorąco polecam ten film wszystkim dorosłym widzom lubiącym kryminalne kino akcji.
Opracowanie wpisu w ramach odbywanego Stażu: Piotr Jędrasik
