Komisja Europejska zatwierdziła kabozantynib do leczenia dorosłych pacjentów z nieoperacyjnymi lub przerzutowymi, dobrze zróżnicowanymi nowotworami neuroendokrynnymi (NET) trzustki (pNET) i pozatrzustkowymi (epNET), u których doszło do progresji choroby po co najmniej jednej linii leczenia systemowego, z wyłączeniem analogów somatostatyny.
To pierwsza zatwierdzona terapia systemowa w Unii Europejskiej dla tej grupy pacjentów, niezależnie od lokalizacji guza, stopnia złośliwości i rodzaju wcześniejszego leczenia (o ile nie obejmowało ono analogów somatostatyny).
Decyzja została oparta na wynikach badania CABINET, które wykazało istotne wydłużenie czasu wolnego od progresji choroby (PFS) u pacjentów leczonych kabozantynibem w porównaniu z placebo.
Badanie CABINET to wieloośrodkowe, randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie fazy III. Wzięło w nim udział 298 pacjentów z zaawansowanymi NET, którzy zostali losowo przydzieleni w stosunku 2:1 do leczenia kabozantynibem lub placebo. Badanie zostało zakończone wcześniej z powodu osiągnięcia istotnych statystycznie korzyści w zakresie PFS.
W kohorcie epNET leczonych kabozantynibem mediana PFS wyniosła 8,4 miesiąca wobec 3,9 miesiąca w grupie leczonej placebo, natomiast w kohorcie pNET mediana PFS wyniosła 13,8 miesiąca wobec 4,4 miesiąca w grupie placebo. Redukcja ryzyka progresji choroby lub zgonu sięgnęła odpowiednio 62% dla epNET i 77% dla pNET.
Współczynniki obiektywnej odpowiedzi (ORR) również były wyższe w grupach leczonych kabozantynibem: 5% dla epNET i 19% dla pNET, podczas gdy w grupach placebo nie odnotowano żadnej odpowiedzi. Dane dotyczące całkowitego przeżycia (OS) w momencie analizy nie były jeszcze w pełni dojrzałe, a ich interpretację mogła dodatkowo utrudniać możliwość przechodzenia pacjentów z grupy placebo do leczenia aktywnego.
Profil bezpieczeństwa kabozantynibu pozostawał zgodny z wcześniej obserwowanymi danymi. Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należały: nadciśnienie, uczucie zmęczenia, biegunka oraz incydenty zakrzepowo-zatorowe. Odsetek ciężkich zdarzeń niepożądanych (stopnia 3 lub wyższego) wynosił od 62% do 65% w grupie otrzymującej kabozantynib, w porównaniu z 23%–27% w grupie placebo.
Dzięki zatwierdzeniu kabozantynibu, możliwe jest opóźnienie progresji choroby u pacjentów z dobrze zróżnicowanymi NET, niezależnie od lokalizacji nowotworu.
