Każdy z nas wie co nieco o depresji. Istnieje duże prawdopodobieństwo, iż Ty lub ktoś, kogo znasz, zmagał się z tym zaburzeniem psychicznym. Dystymia nie jest jednak tak dobrze znanym słowem. Oto, czym są te dwa stany i czym się różnią.
Definicje
Różnicę między tymi dwoma słowami można zacząć dostrzegać, zapoznając się z ich definicjami. Po pierwsze, trzeba wiedzieć, iż dystymia jest rodzajem depresji. Oto podstawowe definicje tych dwóch terminów.
Dystymia
Dystymia to słowo często używane w odniesieniu do łagodnego lub umiarkowanego obniżonego nastroju. Innym określeniem jest depresja niewielkiego stopnia. Jednak w bardziej szczegółowym znaczeniu dystymia odnosi się do zaburzenia dystymicznego. W tym sensie jest ona również nazywana uporczywym zaburzeniem depresyjnym. Dystymia ma wiele takich samych objawów jak duża depresja, ale jest łagodniejsza i trwa dłużej.
Depresja
Depresja może odnosić się do każdego z zaburzeń depresyjnych, w tym:
- Dystymia
- Zaburzenia dysforyczne przedmiesiączkowe
- Depresja sezonowa
- Depresja nietypowa
- Depresja psychotyczna
- Depresja z cechami mieszanymi
- Duże zaburzenie depresyjne
Większość ludzi uważa, iż osoba z depresją to ktoś, kto jest wiecznie smutny lub pesymistycznie nastawiony. Może choćby znają kogoś, kto z powodu depresji popełnił samobójstwo. Opisy te są najbardziej oczywistymi oznakami depresji. Jednak wiele innych objawów określa zaburzenia depresyjne. Objawy te mogą dotyczyć sposobu myślenia, zmian fizycznych i trudności społecznych.
Objawy
Objawy depresji różnią się w zależności od tego, które z wielu zaburzeń występuje u danej osoby. Najbardziej pomocne może okazać się porównanie najpierw dużej depresji z depresją dystymiczną.
Objawy dużego zaburzenia depresyjnego
Oto objawy, które pomagają psychiatrze lub terapeucie w rozpoznaniu dużej depresji.
- Przygnębienie trwa prawie przez cały dzień.
- Utrata zainteresowania czynnościami, które wcześniej były dla Ciebie ważne.
- Przybieranie lub tracenie na wadze bez podejmowania prób.
- Gwałtownie wzrasta lub maleje apetyt.
- Pacjent cierpi na bezsenność lub za dużo śpi.
- Pacjent jest pobudzony fizycznie lub spowolniony.
- Pacjent czuje się bez energii lub jest zmęczony.
- Poczucie bezwartościowości lub poczucie winy w sytuacji, gdy nie ma powodu, by sądzić, iż coś zrobiłeś źle.
- Trudności z myśleniem lub koncentracją.
- Powtarzające się myśli o samobójstwie lub śmierci.
Objawy zaburzenia dystymicznego
Zapoznając się z poniższą listą objawów zaburzenia dystymicznego, możesz zauważyć, iż są one bardzo podobne do niektórych objawów depresji.
- Masz przygnębiony nastrój przez większość czasu, prawie przez cały dzień.
- Masz mniejszy apetyt niż zwykle lub jesz za dużo.
- Za dużo lub za mało śpisz.
- Zmęczenie lub brak energii.
- Pacjent ma niską samoocenę.
- Pacjent ma trudności z koncentracją lub podejmowaniem decyzji.
- Pojawia się poczucie beznadziejności.
- Często czujesz się zły lub drażliwy.
- Unikanie sytuacji społecznych.
- Zamartwianie się przeszłością lub poczucie winy za nią.
- Pacjent wykonuje mniej czynności lub ma większe problemy z byciem produktywnym.
Dystymia a depresja
Choć objawy są bardzo podobne, dystymia różni się od innych zaburzeń depresyjnych pod kilkoma względami. Przede wszystkim trwa dłużej, ale ma łagodniejszy przebieg. Oto część tego, jak lekarze i terapeuci odróżniają dystymię od dużej depresji.
Trwałość
Jednym z kluczowych czynników pozwalających odróżnić depresję dystymiczną od dużej depresji jest czas jej trwania. Specjalista z zakresu zdrowia psychicznego nie zdiagnozuje dystymii, jeżeli jej objawy nie występują przez co najmniej dwa lata z rzędu. Natomiast w przypadku wystąpienia tych objawów w ciągu jednego dwutygodniowego okresu może zdiagnozować dużą depresję.
Objawy dystymii są tak uporczywe, iż inni mogą myśleć, iż są one częścią twojej osobowości. Mogą myśleć, iż jesteś po prostu ponurą, pesymistyczną lub nadmiernie krytyczną osobą. Mogą myśleć, iż nie masz poczucia humoru albo iż jesteś nieśmiały, introwertyczny lub pasywny. Zarówno ty, jak i osoby z twojego otoczenia możecie być zaskoczeni, iż te rzeczy mogą się zmienić, kiedy zaczniesz się leczyć i zaczniesz wracać do zdrowia po wystąpieniu dystymii.
Nasilenie
Większa depresja jest zwykle znacznie poważniejsza niż depresja dystymiczna. Przede wszystkim należy zauważyć, iż do objawów dużej depresji należą myśli samobójcze i myśli o śmierci. W dystymii pacjent może czuć się przygnębiony, a choćby pozbawiony nadziei, ale prawdopodobnie nie myśli o śmierci.
Jeśli chodzi o inne objawy, to różnica polega na stopniu ich nasilenia. Na przykład, o ile jednym z objawów dużej depresji jest utrata lub przyrost masy ciała, o tyle w przypadku zaburzenia dystymicznego nie ma o tym mowy. Osoba cierpiąca na dystymię może jeść za dużo lub za mało, ale zwykle nie w stopniu powodującym przybieranie lub tracenie na wadze.
Liczba objawów
Kolejna różnica może dotyczyć liczby występujących objawów. Chociaż dystymia może dawać więcej lub mniej objawów niż duże zaburzenia depresyjne, diagnozowanie tego stanu jest inną kwestią. Dystymię można zdiagnozować, jeżeli występują tylko dwa z objawów tego zaburzenia. Natomiast w przypadku rozpoznania dużej depresji konieczne jest wystąpienie co najmniej pięciu objawów wymienionych w DSM-5.
Początek
Objawy dystymii lub dużej depresji mogą wystąpić w dowolnym momencie życia. Mogą one wystąpić w dzieciństwie, w wieku nastoletnim, u osób młodych, w średnim wieku lub starszych. Jednak najczęstszym wiekiem wystąpienia dystymii jest późne dorastanie lub wczesna dorosłość.
Leczenie
Leczenie dystymii nie zapewnia wyleczenia. Może jednak znacząco zmniejszyć zarówno objawy, jak i czas ich trwania. Zarówno w przypadku dystymii, jak i depresji, specjaliści z zakresu zdrowia psychicznego zwykle zalecają połączenie leków i psychoterapii.
Leki
Wiele leków może być stosowanych w celu zmniejszenia objawów depresji. Najczęściej przepisywanymi lekami na depresję są leki przeciwdepresyjne. Dotyczy to zarówno depresji dystymicznej, jak i innych form depresji.
Leki na depresję
Oto rodzaje leków przeciwdepresyjnych często stosowanych w leczeniu depresji.
- Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takie jak Paxil, Prozac, Zoloft, Celexa i Lexapro.
- Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), takie jak Cymbalta, Effexor XR, Pristiq i Fetzima.
- Atypowe leki przeciwdepresyjne, takie jak Remeron, Trintellix, Vibryd i Wellbutrin SR
- Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak Tofranil, Pamelor i Norpramin
- Inhibitory monoaminooksydazy (MAOI), takie jak Parnate, Nardil i Marplan.
Lekarz może przepisać pacjentowi więcej niż jeden z tych leków przeciwdepresyjnych. W przypadku depresji dwubiegunowej lekarz może zalecić także stabilizator nastroju. U wielu osób depresji towarzyszy lęk, zwłaszcza w pierwszych fazach leczenia. W takim przypadku psychiatra może przepisać na ten czas lek przeciwlękowy.
Leki na dystymię
Każdy z leków na depresję może okazać się korzystny dla osoby cierpiącej na dystymię. Jednak psychiatrzy zwykle zalecają następujące leki na dystymię.
- SSRI
- SNRI
- Mirtazapina
- Bupropion
Kolejną różnicą związaną z lekami jest czas, przez jaki należy je przyjmować. jeżeli masz dużą depresję, lekarz może odstawić leki po uzyskaniu remisji na jakiś czas. W przypadku dystymii pacjent może być zmuszony do dłuższego przyjmowania leków przeciwdepresyjnych.
Terapia
W leczeniu dystymii zarówno Ty, jak i leczący Cię specjalista od zdrowia psychicznego możecie wybrać jedną z kilku różnych metod psychologicznych. To, która z nich jest dla Ciebie najlepsza, zależy od wielu czynników, m.in:
- Historii zdrowia psychicznego i sytuacji rodzinnej pacjenta
- Tego, jak duże jest Twoje wsparcie społeczne
- Rodzaju sytuacji stresowych, w jakich się znajdujesz
- Jaki rodzaj terapii preferujesz
Nie ma różnic w rodzajach terapii dostępnych w przypadku depresji i dystymii, a każdy z nich może okazać się skuteczny. Terapeuci często zalecają następujące rodzaje psychoterapii dla osób z dystymią.
- Terapia wspierająca
- Psychoedukacja
- Terapia poznawczo-behawioralna
- Terapia psychodynamiczna
- Terapia zorientowana na wgląd w siebie
- Terapia interpersonalna
Terapia depresji i dystymii może mieć kilka celów. Oto niektóre z usprawnień, nad którymi można pracować podczas psychoterapii depresji dystymicznej:
Nauczenie się myśleć bardziej realistycznie i pozytywnie
Nauczenie się bycia mniej krytycznym wobec siebie
Zmniejszenie objawów zaburzeń dystymicznych
Dokonywanie lepszych wyborów w myślach, słowach i działaniach
Nawiązywanie kontaktów z innymi i poprawa relacji z innymi
Radzenie sobie z negatywnymi problemami i stresem z przeszłości lub teraźniejszości
Jak rozpoznać, czy masz depresję lub dystymię?
Nawet jeżeli zapoznasz się z objawami i porównasz sposoby leczenia, przez cały czas może nie być jasne, czy masz depresję czy dystymię. To nic nie szkodzi. Nikt nie powinien mieć takiej samej wiedzy diagnostycznej jak specjalista z zakresu zdrowia psychicznego, który badał te zaburzenia i leczył pacjentów. Są jednak pewne rzeczy, które możesz zrobić, aby się tego dowiedzieć.
Krok pierwszy: Badanie przesiewowe
Być może nie jesteś pewien, czy cierpisz na jakiekolwiek zaburzenie depresyjne. jeżeli tak jest, istnieje prosty sposób, aby się tego dowiedzieć. Możesz wykonać test online, aby sprawdzić swoje objawy. Test przesiewowy w kierunku depresji zawiera kilka pytań, na które można gwałtownie odpowiedzieć. Nie musisz pamiętać, jakie są objawy. Wystarczy odpowiedzieć na pytania szczerze, zgodnie z własnymi odczuciami i doświadczeniami. Na koniec testu otrzymasz natychmiastowy obraz prawdopodobieństwa wystąpienia depresji.
Dystymia a depresja
Test przesiewowy może dać ci znać, iż masz problem, który warto dokładniej zbadać. W tym momencie konieczna jest rozmowa z psychiatrą lub doradcą w celu uzyskania ostatecznej diagnozy. Dowiesz się wtedy, czy masz depresję dużą, dystymię czy inne zaburzenie depresyjne. Wtedy można wspólnie z terapeutą i lekarzem znaleźć najlepszą dla siebie metodę leczenia.
Wnioski
Rozpoznanie różnicy między dystymią a innymi zaburzeniami depresyjnymi może być pierwszym krokiem do rozwiązania problemów ze zdrowiem psychicznym. Nie należy jednak na tym poprzestawać. jeżeli uważasz, iż możesz mieć depresję, wykonaj test przesiewowy w celu obiektywnej oceny. jeżeli wyniki wykażą, iż możesz mieć depresję, poszukaj diagnozy i leczenia. Niezależnie od rodzaju zaburzeń psychicznych, terapia i leki mogą pomóc w ich przezwyciężeniu.
Więcej informacji
- mind-diagnostics.org/blog/depression/dysthymia-vs-depression-whats-the-difference-in-symptoms-and-treatment
