Dysleksja rozwojowa a nabywanie umiejętności szkolnych

alfasynapsis.pl 4 lat temu

Jak dysleksja rozwojowa wpływa na nabywanie umiejętności szkolnych?

Słysząc termin “dysleksja” większość ludzi myśli o błędach ortograficznych, przestawianych literach i jakieś szczególnej trudności w nauce języka polskiego. Jednak czy to faktycznie ostateczna granica za którą nie ma już żadnych innych trudności szkolnych? Czy może te trudności to zaledwie koniuszek góry lodowej? Sprawdź sam!

1. Co nazywamy “dysleksją rozwojową”?

Dysleksją nazywamy specyficzne zaburzenia uczenia się o podłożu neurobiologicznym. Objawia się trudnościami w prawidłowym bądź szybkim rozpoznawaniu słów oraz słabymi zdolnościami przetwarzania i poprawnego pisania. Trudności te mają swe podłoże w braku dźwiękowego aspektu języka, często nie współgrającego do innych zdolności, które pozwalają nam poznawać otoczenie i tworzyć jego obraz w umyśle.

W wyniku tych przekształceń, często pojawiają się również problemy z czytaniem ze zrozumieniem, kontaktem ze słowem pisanym, które mogą ograniczyć rozwój słownictwa i wiedzy ogólnej. To specyficzne zaburzenie uczenia się wymaga stosowania szczególnie dobranych metod nauczania, które pozwolą rozwinąć “uśpiony” potencjał oraz nie w pełni wykształcone umiejętności poznawcze.

2. Dysleksja a nauka innych przedmiotów szkolnych w starszym wieku szkolnym:

PRZEDMIOT SZKOLNY	PRZYKŁADOWE TRUDNOŚCI ZWIĄZANE Z NAUKĄ PRZEDMIOTU
Język polski	– mylenie liter np. b-p, d-g, t-d – nieróżnicowanie ę-em/ ą- om – opuszczanie znaków interpunkcyjnych – zmiana kolejności liter w wyrazach – popełnianie błędów ortograficznych (mimo dobrej znajomości zasad pisowni) – wolne tempo pisania i czytania – brak rozumienia czytanych treści – niekształtne, nieczytelne pismo; – szybkie męczenie ręki podczas pisania, – trudności z nauką wierszy i fragmentów tekstów – błędy gramatyczne, – wypowiedzi pisemne krótkie (gubienie wątku lub poruszanie kilku wątków jednocześnie), – opuszczanie wyrazów, fragmentów zdań w pisaniu ze słuchu lub z pamięci.
Język obcy	– trudności z wymawianiem i zapamiętywaniem słów, – problemy z dokonywaniem analizy słuchowej wyrazów w zdaniu, – trudności z zapisem wyrazów, które mają obraz graficzny odrębny od obrazu słyszanego, – opuszczanie liter w wyrazach, – przestawianie kolejności liter w wyrazach, – trudności w rozumieniu przeczytanego tekstu, – trudności z rozumieniem tekstu odtwarzanego z nagrania.
Historia	– trudności z zapamiętywaniem dat i chronologii, – trudności z analizowaniem i czytaniem map, wykresów; – problemy ze zrozumieniem dłuższego tekstu, – trudności w czytaniu tekstów źródłowych (szczególnie napisanych nietypową czcionką), – nieumiejętność zwięzłych notatek.
Matematyka	– problemy z rozwiązywaniem zadań z treścią, – trudności z liczeniem w pamięci, – trudności z podaniem wyniku bez zobaczenia działania, – pomyłki w obliczeniach, – niemożność opanowania tabliczki mnożenia, – trudności z zapamiętywaniem definicji matematycznych, – mylenie znaków, pojęć; – trudności w nauce geometrii, – problemy z rysowaniem wykresów, rzutów figur; – trudności w obliczaniu dłuższych równań i układów równań, pomyłki w zapisie obliczeń, pomijanie części działania, mylenie linijek, opuszczanie danego składnika, – lustrzane zapisywanie cyfr i liter, – błędy w zapisie liczb wielocyfrowych i liczb z wieloma zerami, – chaotyczny zapis działań matematycznych, – trudności w posługiwaniu się schematami, diagramami i wykresami, – trudności w porównywaniu wzorów, wykresów i rysunków.
Geografia	– trudności w posługiwaniu się mapą i skalą, – kłopoty z orientacją na mapie i nieznanym terenie, – trudności w określaniu kierunków geograficznych, – mylenie pojęć (zwłaszcza podobnie brzmiących), – trudności w obliczaniu współrzędnych geograficznych, – problemy z zapisywaniem jednostek.
Fizyka	– trudności z zapamiętywaniem definicji, – trudności z zapamiętywaniem wzoru i ich przekształceniem, – kłopoty w rozwiązywaniu zadań z treścią, – problemy z zapisywaniem jednostek, – mylenie indeksu górnego i dolnego.
Chemia	– mylenie pojęć, – trudności z zapamiętywaniem symboli, wzorów, reakcji chemicznych; – kłopoty w rozwiązywaniu zadań, – niewłaściwe stosowanie dużych i małych liter, – problemy w zapisywaniu jednostek.
Sztuka	– trudności z opanowaniem pisma technicznego, – niechęć rysowania i wycinania, – problemy z wykonywaniem rysunków technicznych, – niska estetyka prac, – słabsza pamięć słuchowa (utrudniająca odtwarzanie struktur rytmicznych, różnicowanie dźwięków, melodii).
Wychowanie fizyczne	– mała precyzja ruchów, – zła koordynacja ruchów, – problemy z orientacją w schemacie ciała, – problemy z utrzymywaniem równowagi, – trudności w opanowywaniu układów tanecznych, gimnastycznych.

3. Jak pomaga terapia uwagi słuchowej metodą A. Tomatisa?

Terapia jest tu bardzo skutecznym narzędziem min. dlatego, iż wspomaga koncentrację oraz zapamiętywanie, z czym dzieci dyslektyczne mają problem. Stymuluje zdolności przetwarzania, kodowania, analizowania i interpretowania dźwięków, rozwija językowe i komunikacyjne kompetencje. Treningi słuchowe redukują problemy z myleniem głosek i kolejności liter poprzez naukę koncentrowania się na słuchowych bodźcach.

Także połączenie metody uwagi słuchowej A. Tomatisa z terapią pedagogiczną, terapią czytania czy logopedyczną daje bardzo szybkie efekty, ponieważ trening słuchowy „otwiera” mózg pacjenta na wielostronne działanie terapii pedagogicznej.