Fasolka szparagowa - co warto o niej wiedzieć?
Fasolka szparagowa jest odmianą klasycznej fasoli. Fasolka szparagowa to nic innego jak jedna z odmian fasoli. Ta jednoroczna roślina strączkowa jest bardzo popularna w Polsce, a Europa zawdzięcza ją Krzysztofowi Kolumbowi. Warzywo to od wieków cenione jest za swoje prozdrowotne adekwatności i niskokaloryczność.
Na polskim rynku dostępne jest kilka jej odmian, jednak najpopularniejsza ciągle pozostaje żółta. Co ciekawe, na południu Europy większym wzięciem cieszy się fasolka zielona.
Wartości odżywcze fasolki szparagowej
Wartość odżywcza fasolki szparagowej w 100 gramach:Reklama
Kalorie - 31 kcalWęglowodany - 6.97 g w tym cukry proste - 3.26 gTłuszcz - 0,22 gBiałko - 1.83 gBłonnik - 2.7 g
Fasolka szparagowa - adekwatności zdrowotne
Fasolka szparagowa przeciwdziała stanom zapalnym, a dzięki witaminie A, C i E ma działanie antyoksydacyjne i przeciwnowotworowe. Badania wykazały, iż witamina C i beta-karoten mogą powodować, iż u osób spożywających fasolkę zmniejsza się ryzyko zachorowania m.in. na raka jelita grubego.
Fasolka szparagowa - zielona czy żółta?
Na odwieczne pytanie - która fasolka jest zdrowsza, zielona czy żołta - nie ma jednoznacznej odpowiedzi. To zależy.
Ze względu na zawartość kwasu foliowego fasolka szparagowa jest polecana kobietom ciężarnym. Zielona odmiana tego warzywa zawiera więcej witaminy A i kwasu foliowego niż żółta. Z kolei żółta fasolka ma więcej potasu i fosforu.
Zielona fasolka jest wyrazista w smaku. Obfituje w chlorofil - silny przeciwutleniacz, a także istotną dla zdrowej skóry i oczu witaminę A. Zielona fasolka jest niezwykle cennym źródłem kwasu foliowego, dlatego to ona powinna królować na talerzach kobiet ciężarnych. Na bazie zielonej można przygotować wykwintne sałatki. Doskonale komponuje się z makaronami czy ryżem, a także innymi warzywami, jak chociażby cukinią, marchwią czy ogórkiem kiszonym oraz z owocami. Tu sprawdzą się truskawki lub gruszki.
Żółta fasolka szparagowa jest delikatniejsza w smaku, w Polsce zdecydowanie bardziej popularna. Jest wyjątkowo bogata w dwa ważne dla zdrowia składniki mineralne: najważniejszy dla serca potas i niezbędny dla prawidłowego przebiegu większości procesów życiowych fosfor.
Dlaczego warto jeść fasolkę szparagową?
1. Wspomaganie trawienia
Dzięki wysokiej zawartości błonnika fasolka szparagowa wspomaga trawienie i zapobiega zaparciom. Błonnik pokarmowy jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu trawiennego, ponieważ zwiększa objętość stolca i przyspiesza jego pasaż przez jelita.
2. Wzmacnianie układu odpornościowego
Fasolka szparagowa jest doskonałym źródłem witaminy C, która jest silnym przeciwutleniaczem wspierającym układ odpornościowy. Regularne spożywanie fasolki może pomóc w walce z infekcjami oraz wzmocnić ogólną odporność organizmu.
3. Ochrona przed chorobami sercowo-naczyniowymi
Zawartość potasu i magnezu w fasolce szparagowej korzystnie wpływa na zdrowie serca. Potas pomaga w regulacji ciśnienia krwi, podczas gdy magnez wspiera prawidłową pracę mięśnia sercowego. Dodatkowo błonnik przyczynia się do obniżenia poziomu cholesterolu LDL, co zmniejsza ryzyko miażdżycy.
4. Wsparcie dla kości
Witamina K oraz wapń zawarte w fasolce szparagowej są najważniejsze dla zdrowia kości. Witamina K odgrywa istotną rolę w procesie krzepnięcia krwi oraz w metabolizmie kostnym, wspierając mineralizację kości i redukując ryzyko osteoporozy.
5. Ochrona przed anemią
Fasolka szparagowa dostarcza żelaza, które jest niezbędne do produkcji hemoglobiny - białka odpowiedzialnego za transport tlenu we krwi. Niedobór żelaza może prowadzić do anemii, charakteryzującej się zmęczeniem, osłabieniem i bladością skóry.
6. Obniżanie poziomu cukru we krwi
Niski indeks glikemiczny fasolki szparagowej oraz wysoka zawartość białka to najlepsze połączenie w kontekście utrzymywania stabilnego poziomu cukru we krwi. Jedząc fasolkę, solo lub jako dodatek do innych produktów, uchronisz się przed nagłymi skokami poziomu glukozy i wyrzutami dużych ilości insuliny, co jest istotne w profilaktyce i leczeniu cukrzycy typu 2 i insulinooporności.
Fasolka szparagowa - dobra na odchudzającej i dla diabetyków
100 gramów fasolki szparagowej dostarcza jedynie 31 kalorii, dlatego warzywo to jest chętnie spożywane przez osoby pozostające na diecie odchudzającej. Dzięki dużej zawartości błonnika, który powoduje uczucie sytości, fasolka zapobiega podjadaniu między posiłkami i pozwala walczyć z nadmiernymi kilogramami.
Fasolka szparagowa ma niską wartość energetyczną i równie niski indeks glikemiczny (IG = 15). Dodatkowo - jak dowodzą obserwacje naukowe - zawarte w fasolce białko, pomaga "trzymać w ryzach" poziom cukru we krwi.
Warto włączyć ją również do diety w trakcie redukcji masy ciała. Fasolka szparagowa syci, bo zawiera dużo błonnika, a jednocześnie w aż 90 proc. składa się z wody. . Włączona do jadłospisu pomoże zapanować nad apetytem i zmniejszy ochotę na słodycze.
Fasolka szparagowa - na co uważać. Przeciwwskazania
Nie wolno jeść fasolki szparagowej na surowo, wymaga ona obróbki termicznej - można ją gotować lub piec. W naturalnej postaci zawiera toksyczne białko, które zostaje zneutralizowane dopiero pod wpływem wysokiej temperatury.
Kto nie powinien jeść fasolki szparagowej? Niestety nie mogą jej jeść do woli osoby z podwyższonym stężeniem potasu we krwi, bo warzywo dostarcza go bardzo dużo. Może to doprowadzić do hiperkaliemii, objawiającej się m.in. osłabieniem, drżeniem kończyn, a choćby spowolnieniem pracy serca.
Przeciwwskazaniem jest też alergia na fasolkę szparagową i nikiel (fasolka wywołuje reakcję krzyżową, wzmacniając objawy uczulenia). jeżeli po zjedzeniu warzywa na twoim ciele pojawiła się wysypka, albo odczuwasz nudności, odstaw fasolkę i udaj się na testy medyczne.
Jak wszystkie warzywa strączkowe, także i fasolka szparagowa zawiera puryny - subsyancje które spożywane w nadmiarze mogą wywoływać takie choroby jak kamica nerkowa lub dna moczanowa, podagra. Niezmetabolizowane puryny odkładają się bowiem w drogach moczowych i stawach pod postacią kryształków kwasu moczowego. Czy jednak mając dnę moczanową, można jeść fasolkę szparagową? Tak, ale z umiarem i pod warunkiem, iż objawy choroby nie przybierają akurat na sile. Dla pewności warto również skonsultować ten temat z lekarzem prowadzącym.
CZYTAJ TAKŻE:
