W pierwszym z badań, POETYK PSO-1, uczestnicy zostali losowo przydzieleni w stosunku 2:1:1 do grupy otrzymującej deukrawacytynib w dawce 6 mg codziennie (332 osoby), placebo (166) lub apremilast w dawce 30 mg dwa razy na dobę (168); badanie trwało 52 tygodnie.
Okazało się, iż w 16. tygodniu odsetek odpowiedzi (dla PASI 75) był istotnie wyższy w przypadku deukrawacytynibu w porównaniu z placebo lub apremilastem (odpowiednio 58,4, 12,7 i 35,1 proc.). Podobną zależność osiągnięto dla PGA 0 lub 1 (53,6, 7,2 i 32,1 proc.).
W drugim badaniu klinicznym, POETYK, zaprojektowanym identycznie (z podobną, ale nieco inną liczebnością grup) wykazano, iż w 16. tygodniu istotnie i znacząco więcej pacjentów leczonych deukrawacytynibem osiągnęło co najmniej 75-proc. zmniejszenie wskaźnika PASI w stosunku do wartości wyjściowej (53 proc. w porównaniu z odpowiednio 9,4 i 39,8 proc.); ponadto istotnie więcej chorych osiągnęło wynik PGA 0 lub 1 (49,5 proc. w porównaniu z 8,6 i 33,9 proc.). Skuteczność utrzymywała się do 52. tygodnia przy ciągłym stosowaniu deukrawacytynibu.
Najczęstszym zdarzeniem niepożądanym w grupach badawczych było zapalenie nosogardła; na szczęście poważne działania niepożądane należały do rzadkości. Nie zaobserwowano klinicznie znaczących zmian parametrów laboratoryjnych.
Pełne wyniki powyższych badań są dostępne w trybie open access na stronie czasopisma. Przypominamy, iż deukrawacytynib – na razie jedyny selektywny inhibitor kinazy tyrozynowej 2 – został zaakceptowany przez FDA do leczenia łuszczycy 9 września 2022 roku.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
