Wyniki niedawno opublikowanego badania porównawczego wykazały, iż pacjenci z chorobą Parkinsona (PD), którzy cierpieli na depresję, mieli znacznie gorsze objawy niemotoryczne niż pacjenci bez tej choroby, przy czym zaobserwowano istotne różnice w zakresie niedociśnienia ortostatycznego, zaparć i hiposeksualności. Ogólnie rzecz biorąc, dane te mogą być przydatne w diagnozowaniu choroby, co ostatecznie może mieć duże znaczenie w leczeniu pacjentów z chorobą Parkinsona.1
Analiza opublikowana w raporty nauk o zdrowiu, Do badania włączono 93 pacjentów z chorobą Parkinsona z depresją i 67 pacjentów bez depresji. Porównano je pod kątem kilku wyników pozamotorycznych. Z badania przeprowadzonego przez Faghiha Agamolai, profesora neurologii na Uniwersytecie Nauk Medycznych w Teheranie, wykluczono osoby z jakimikolwiek potwierdzonymi wcześniej zaburzeniami psychicznymi, w tym zaburzeniami lękowymi, chorobą afektywną dwubiegunową, schizofrenią, nadużywaniem substancji psychoaktywnych lub innymi zaburzeniami neurologicznymi, w tym demencją i udarem lub uraz głowy.
Wśród pacjentów chorych na depresję średni wynik w Inwentarzu Depresji Becka (BDI) dla depresji wyniósł 35,80. Ogółem według kwestionariusza BDI 11 (11,8%) pacjentów miało łagodną depresję, 19 (20,4%) umiarkowaną depresję, a 63 (67,7%) pacjentów miało ciężką depresję. W obu grupach pacjenci z depresją wykazywali istotnie częstsze występowanie niedociśnienia ortostatycznego, zaparć i zmniejszonego libido w porównaniu z grupą kontrolną.S <.001 wp_automatic_readability="39">P = 0,029; S <.001 respectively="" these="" symptoms="" were="" reported="" in="" and="" of="" those="" with="" depression="" vs="" control="" subjects="" respectively.="" wp_automatic_readability="78">
W badaniu nie stwierdzono różnic między grupami pod względem częstości występowania hipoglikemii (S = 0,079), poza brakiem istotnej różnicy w Skali Senności Epworth (S = 0,586), Kwestionariusz Bólu i Snu (PSQ; S = 0,418), Kwestionariusz przesiewowy zaburzeń zachowania podczas snu REM (S = 0,779) oraz Montrealska Ocena Poznawcza (S = 0,289). Warto zauważyć, iż wynik PSQ był istotnie powiązany ze stopniem Hoehna i Yahra (S = 0,005), czas trwania PD (S = 0,001), czas trwania depresji (S = 0,030), a lewodopa przekracza dawkę dobową (S = 0,001).
„Ponieważ znany jest ścisły związek między dopaminą a zaburzeniami seksualnymi, hiposeksualność jest stosunkowo powszechna wśród pacjentów z chorobą Parkinsona i wiąże się z wieloma czynnikami, w tym zaburzeniami motorycznymi, dysfunkcją autonomiczną, zaburzeniami snu, bólem, zaburzeniami nastroju, zniekształceniami poznawczymi i przyjmowaniem leków Jednakże hiposeksualność i zaburzenia orgazmu są często zaniedbywane ze względu na zawstydzenie pacjentów i skupianie się lekarzy na bardziej oczywistych objawach motorycznych.
Autorzy badania dodali: „Należy zauważyć, iż brak seksu może być również powiązany z lekami przeciwdepresyjnymi, takimi jak SSRI, co może szczególnie wpłynąć na nasze wyniki i interpretacje. Wysoki wskaźnik zaparć wśród pacjentów z chorobą Parkinsona również budzi niepokój, ponieważ gastropareza i problemy ” Prosty przerost bakteryjny jelit może prowadzić do złego wchłaniania leków na PD u pacjentów, zaostrzając w ten sposób objawy motoryczne”.
Czytaj więcej:
W analizie podgrup wskaźnik BDI nie wykazał istotnego związku z wynikami w skalach ESS, RBDSQ, PSQ i MoCA (S = 0,220; S = 0,895; S = 0,775; I S = 0,626) wśród pacjentów z łagodną depresją. Co więcej, wynik BDI nie był powiązany z hipoglikemią, niedociśnieniem ortostatycznym, zaparciami i zmniejszonym libido.S = 0,662; S = 0,931; S = 0,329; S = 0,133). Podobny schemat uzyskano także w grupie z umiarkowaną depresją i nie zaobserwowano istotnego związku wyniku BDI z wynikami pozamotorycznymi (odpowiednio p = 0,270, 0,770, 0,089 i 0,468).
Badacze podali, iż w grupie osób z dużą depresją wyniki MoCA miały istotny negatywny związek z wynikiem BDI (S = 0,042), natomiast pozostałe wyniki nie wykazały istotnego wyniku (S = 0,674; S = 0,959; S = 0,679). W grupie tej występowały istotnie wyższe wyniki BDI u pacjentów z dodatnim wynikiem hipotonii ortostatycznej (S = 0,004) i tych, którzy cierpią na brak seksu (S = 0,028), ale nie stwierdzono różnic w zakresie hipoglikemii (S = 0,901) i grupy chwytające (S = 0,586).
„Należy zaznaczyć, iż wyniki tego badania należy interpretować w świetle pewnych ograniczeń” – napisali autorzy badania. Warto jednak zauważyć, iż wcześniejsze badania w tej dziedzinie wykazały, iż trzy zaburzenia jakości snu, pogorszenie funkcji poznawczych i hiposeksualność mogą być objawami zarówno depresji, jak i choroby Parkinsona, dlatego też dokładny związek, czy to przyczynowy, czy korelacyjny, powinien zostać dokładniej zbadany.
