W minionym tygodniu Ministerstwo Zdrowia oddało do konsultacji publicznych projekt rozporządzenia w sprawie preparatów ze stabilnym jodem, w jakie wyposaża się osoby znajdujące się w strefie planowania wyprzedzających działań interwencyjnych. Określa ono dawki preparatów ze stabilnym jodem, jakie należy przyjąć w celu zapewnienia ochrony przed skutkami skażeń promieniotwórczych. Ponadto rozporządzenie określa też treść informacji o stosowaniu preparatów, którą dołącza się do opakowań tych preparatów.
Z projektu wynika, iż osoby z ogółu ludności znajdujące się w strefie planowania wyprzedzających działań interwencyjnych w wieku:
- poniżej 3 lat wyposaża się w 2 dawki preparatu ze stabilnym jodem, z których każda wynosi 32 mg jodku potasu;
- powyżej 3 lat do ukończenia 12 lat wyposaża się w 2 dawki preparatu ze stabilnym jodem, z których każda wynosi 65 mg jodku potasu;
- powyżej 12 lat do ukończenia 60 lat wyposaża się w 2 dawki preparatu ze stabilnym jodem, z których każda wynosi 130 mg jodku potasu;
- powyżej 60 lat wyposaża się w 1 dawkę preparatu ze stabilnym jodem, która wynosi 130 mg jodku potasu.
Strefa planowania awaryjnego to obszar wokół obiektu, dla którego planuje się i przygotowuje działania interwencyjne na wypadek wystąpienia zdarzenia radiacyjnego. Działania interwencyjne mają na celu uniknięcie lub znaczące ograniczenie skutków radiologicznych zdarzenia radiacyjnego dla zdrowia osób z ogółu ludności.
- Czytaj również: Polfa dostała czasową zgodę na dostawy jodku potasu
– Jednym z takich działań jest wyposażenie osób z ogółu ludności znajdujących się w strefie wewnętrznej w preparaty ze stabilnym jodem. Przepisy rozporządzenia nie będą stosowane do czasu budowy w Rzeczypospolitej Polskiej obiektu jądrowego o odpowiedniej mocy – czytamy w uzasadnieniu projektu.
Dawki jodu według WHO
Rekomendacje WHO wskazują następujący schemat dawkowania jodku potasu w przypadku konieczności przeprowadzenia profilaktyki jodowej, w razie katastrofy jądrowej:
- noworodki do 1 miesiąca życia: 16 mg jodku potasu, co odpowiada 12,5 mg jodu;
- dzieci w wieku od 1 miesiąca do 3 lat: 32 mg jodku potasu, co odpowiada 25 mg jodu;
- dzieci w wieku od 3 do 12 lat: 65 mg jodku potasu, co odpowiada 50 mg jodu;
- dzieci w wieku powyżej 12 lat, dorośli, osoby w podeszłym wieku: 130 mg jodku potasu, co odpowiada 100 mg jodu.
Każda osoba znajdująca się na terenie strefy wewnętrznej będzie wyposażona w wielkość opakowania preparatu, umożliwiającą przyjęcie odpowiednich dawek jodku potasu. Zgodnie z ustawą wojewoda weryfikuje dane potrzebne do określenia liczby preparatów ze stabilnym jodem nie rzadziej niż co 5 lat. Na częstość tej weryfikacji będzie wpływać termin ważności preparatów oraz zmiana przynależności dzieci do określonych grup wiekowych.
- Czytaj również: Kiedy prewencyjne przyjmowanie jodu jest uzasadnione?
Pojedyncza dawka stabilnego jodu chroni przed wystawieniem na działanie radioaktywnego jodu przez maksymalnie 24 godziny. W większości przypadków podanie jednej dawki jest wystarczające. Jednak w niektórych przypadkach konieczne może być powtórne podanie preparatu. Dzieje się tak w sytuacji długotrwałego (ponad 24 godziny) lub wielokrotnego narażenia czy przyjmowania skażonej żywności i wody pitnej.
– WHO zastrzega, iż noworodki, kobiety w ciąży i karmiące piersią oraz osoby powyżej 60. roku życia nie powinny otrzymywać powtórnej dawki jodu. Biorąc pod uwagę zmianę przynależności wymienionych osób do określonych wyżej grup w ciągu kilkuletniego okresu trwałości preparatu, należy zauważyć, iż w przypadku wszystkich innych członków populacji, poza osobami powyżej 60. roku życia, należy wyposażyć ludność strefy wewnętrznej w dwie dawki preparatu w celu profilaktycznego blokowania tarczycy – czytamy w uzasadnieniu.
Źródło: ŁW/RCL
