Czynniki predykcyjne powikłań ciąży w toczniu układowym

Zdjęcie: 123RF


Wyniki prospektywnego badania francuskich naukowców wykazały, iż hipokomplementemia w pierwszym trymestrze stanowi jedyny czynnik wpływający na ryzyko wystąpienia zaostrzenia tocznia układowego (systemic lupus erythematosus – SLE) w późniejszym okresie ciąży.

Wśród czynników ryzyka wystąpienia powikłań ciążowych (obejmujących śmierć płodu/noworodka, niewydolność łożyska i poród przedwczesny oraz niską masę urodzeniową w stosunku do wieku ciążowego) znalazły się przewlekłe, nieodwracalne powikłania narządowe SLE oraz obecność antykoagulantu tocznia (lupus anticoagulant – LA) stwierdzanego we wczesnym okresie ciąży.

U 14,7 proc. badanych wystąpiło co najmniej jedno zaostrzenie choroby w drugim lub trzecim trymestrze. Zaostrzenia miały głównie charakter stawowy i/lub związany z zajęciem skóry, rzadziej manifestowały się w postaci zapalenia błon surowiczych, nefropatii toczniowej lub nieprawidłowości hematologicznych. W większości przypadków zaostrzenia nie miały ciężkiego przebiegu. Nie wykazano wpływu wystąpienia zaostrzenia SLE na ryzyko powikłań ciążowych. U 14,3 proc. badanych wystąpiło co najmniej jedno powikłanie ciąży.

Wnioski oparto na analizie przebiegu 238 ciąż kobiet chorujących na SLE. Średni wiek ciężarnych wynosił 31,6 roku (SD ą4,5). U 14,3 proc. pacjentek SLE towarzyszył zespół antyfosfolipidowy. Mediana aktywności choroby oceniana wg SLEPDAI (SLEDAI-2K zaadoptowany do oceny aktywności SLE w okresie ciąży) wynosiła 2 (0–3). Większość badanych w analizowanej populacji miała dobrze kontrolowaną chorobę (ponad 60 proc. pacjentek było w remisji w pierwszym trymestrze ciąży). Ponad 98 proc. badanych stosowało w okresie ciąży hydroksychlorochinę, 50 proc. prednizon, 23,5 proc. lek immunosupresyjny, a 69,3 proc. niską dawkę kwasu acetylosalicylowego.

Opracowanie: dr n. med. Marta Madej