Alarmująca liczba zachorowań na dengę

euroimmun.pl 10 miesięcy temu

Denga (gorączka krwotoczna) jest chorobą wywoływaną przez wirusa dengi (DENV) należącego do rodziny flawiwirusów, który jest przenoszony na ludzi głównie przez komary z rodzaju Aedes aegypti i Aedes albopictus. Istnieją 4 serotypy wirusa DENV. Szacuje się, iż każdego roku na całym świecie dochodzi do 100–400 milionów zakażeń i ponad 20 tysięcy zgonów. Naukowcy alarmują, iż wirus dengi rozprzestrzenia się w zastraszającym tempie. DENV występuje w tej chwili endemicznie w ponad 100 krajach, głównie w regionach tropikalnych i subtropikalnych. W wyniku ciągłych lokalnych epidemii wirus rozprzestrzenił się w Azji Południowo-Wschodniej, Ameryce Północnej i Południowej, na zachodnim Pacyfiku, w Afryce i wschodnim regionie Morza Śródziemnego. Mimo iż wiele zakażeń przebiega bezobjawowo lub skąpoobjawowo, wirus dengi może czasami wywoływać poważne dolegliwości, a choćby prowadzić do śmierci. Kontrola wektorów przenoszących chorobę jest zatem kluczowa. Wczesne wykrycie zakażenia i dostęp do odpowiedniej opieki medycznej znacznie obniżają wskaźniki śmiertelności w ciężkich przypadkach dengi.

Dowiedz się więcej o zagrożeniu dengą i o diagnostyce tej infekcji

Niepokojące dane WHO i ECDC

Według raportów WHO (ang. World Health Organization) zbierających dane z 80 państw w 2023 roku doszło do rekordowej liczby 6,5 miliona zachorowań na dengę oraz odnotowano ponad 7300 zgonów. Natomiast od początku 2024 roku zarejestrowano ponad 10 milionów zachorowań i ponad 5000 zgonów z powodu dengi, jak wynika z danych zebranych na tym samym terenie przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC, ang. European Centre for Disease Prevention and Control).

Zebrane dane jednoznacznie wskazują na gwałtowny wzrost liczby przypadków dengi i innych chorób zakaźnych przenoszonych przez komary – również w Europie. Warto podkreślić, iż wiele państw endemicznych nie dysponuje odpowiednimi metodami diagnostycznymi do wykrywania zakażenia, więc rzeczywiste obciążenie dengą na całym świecie jest mocno niedoszacowane. Dengę uważa się za jedną z najczęstszych i najszybciej rozprzestrzeniających się infekcji wirusowych u ludzi.

Diagnostyka dengi – oferta EUROIMMUN

Diagnostyka zakażenia wirusem dengi może być przeprowadzona przy wykorzystaniu metod molekularnych, mikrobiologicznych i serologicznych. EUROIMMUN oferuje rozwiązania diagnostyczne na wszystkich etapach zakażenia i wszystkich czterech serotypów wirusa. Zakażenie jednym serotypem zapewnia długotrwałą odporność na ten sam serotyp i tylko przejściową odporność na inne serotypy. Kolejne zakażenia innym serotypem zwiększają ryzyko wystąpienia ciężkiej postaci choroby.

Testy oparte o wykrywanie antygenów – antygen NS1 DENV można wykryć we krwi pacjentów w momencie wystąpienia objawów klinicznych. Dotyczy to zarówno zakażeń pierwotnych, jak i reinfekcji.
- Dengue Virus NS1 antigen ELISA (types 1–4) – detekcja antygenu NS1 wirusa dengi (serotypy 1–4) – marker ostrej infekcji
Testy oparte o wykrywanie przeciwciał – pozwalają na identyfikację ostrych i przebytych infekcji, są również stosowane do badań przesiewowych i badań reakcji krzyżowych.
- Anti-Dengue Virus NS1 Type 1–4 ELISA (IgG)
- Anti-Dengue Virus Type 1–4 ELISA (IgG, IgM)
- Anti-Dengue Virus IIFT (IgG, IgM)
- Flavivirus/Arbovirus IIFT Mosaics (IgG, IgM)

Zapoznaj się z ofertą testów EUROIMMUN do diagnostyki dengi

Podsumowanie

Zdolność poszczególnych państw do radzenia sobie z licznymi równoległymi wybuchami epidemii dengi przez cały czas jest ograniczona. Wiele państw nie dysponuje odpowiednimi narzędziami diagnostycznymi do wczesnego wykrywania choroby, wyszkolonym personelem, a społeczna świadomość na temat dengi jest niska. Aby skuteczniej kontrolować transmisję wirusa, potrzebny jest system monitorowania dengi w czasie rzeczywistym. Pozwoliłby on na diagnostykę osób potencjalnie zakażonych, błędnie zdiagnozowanych oraz tych wracających z regionów endemicznych.

Z uwagi na obecną skalę wybuchów epidemii ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się wirusa jest wysokie, co czyni dengę globalnym zagrożeniem dla zdrowia publicznego.

Piśmiennictwo

Roy K.S. i in., Dengue virus: epidemiology, biology, and disease aetiology, Can. J. Microbiol. 2021; 67: 687–702.
Bhatt P. i in., Current Understanding of the Pathogenesis of Dengue Virus Infection, Current Microbiology 2021; 78: 17–32.
https://www.who.int/emergencies/disease-outbreak-news/item/2024-DON518 [dostęp: 16.07.2024].
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/dengue-and-severe-dengue [dostęp: 16.07.2024].
https://www.ecdc.europa.eu/en/dengue-monthly [dostęp: 17.07.2024].