Inteligencja emocjonalna (and. emotional quotient, EQ) według psychologa Daniela Golemana obejmuje zdolność rozumienia siebie i własnych emocji, kierowania i kontrolowania ich, zdolność samomotywacji, empatię oraz umiejętności o charakterze społecznym.
Klasyczna inteligencja (mierzona ilorazem IQ) dotyczy zdolności logicznego myślenia, rozwiązywania problemów i analizy danych. Osoba z wysokim IQ może być świetnym analitykiem, ale jeżeli nie rozumie emocji – swoich lub cudzych – może mieć problemy w relacjach międzyludzkich, pracy zespołowej czy radzeniu sobie ze stresem. IQ i EQ nie są więc ze sobą bezpośrednio powiązane.
Czym charakteryzują się osoby z niską inteligencją emocjonalną?
Osoby o niskiej EQ mają trudności z empatią (współodczuwaniem, postawieniem się w sytuacji drugiej osoby), nie potrafią odpowiednio reagować na emocje swoje i innych osób, często nie rozumieją, iż ich słowa lub zachowania wpływają na otoczenie.
Reagują impulsywnie, nie kontrolują gniewu, mają problemy z przyjmowaniem krytyki i rzadko biorą odpowiedzialność za własne błędy (zamiast tego obwiniają o to innych). Często też dominują w rozmowie, nie słuchają drugiej strony i postrzegają emocje jako coś zbędnego lub przeszkadzającego.
Jak rozpoznać taką osobę? Poniższe zdania mogą wam pomóc wykreować pewien obraz w głowie. Możliwe, iż choćby kogoś takie znamy... lub sami tacy jesteśmy. Jednak jeżeli coś takiego dostrzegamy u siebie i innych to raczej nie mamy niskiego IE.
9 zdań, które powiedziałaby osoba z niską inteligencją emocjonalną:
Jak sobie radzić z osobami o niskiej inteligencji emocjonalnej? Jak pracować nad własnym IE?
Jak to zwykle bywa: najlepiej trzymać nerwy na wodzy i nie wdawać się w "pyskówki". Trzeba wyznaczyć granice i jasno komunikować nasze potrzeby – stanowczo, ale bez oskarżeń. Postarajmy się też zrozumieć, iż niska EQ często wynika z braku empatii, a nie celowo ze złej woli.
Praca nad własną EQ zaczyna się od samoświadomości. Najpierw przyjrzyjmy się własnym reakcjom i emocjom. choćby tym negatywnym. Pomocne są też techniki uważności (mindfulness), "czytanie" sygnałów emocjonalnych i mowy ciała innych.
Nie zaszkodzi też trenować empatię (niektórzy mają to wrodzone, ale można się trochę dokształcić), a także nauczyć aktywnego słuchania. Regularna autorefleksja i otwartość na konstruktywną krytykę mogą w dłuższej perspektywie znacząco zwiększyć naszego społecznego "skilla".