O cukrzyc krąży wiele mitów, niedopowiedzeń i stwierdzeń, które mogą być przyczyną błędów popełnianych przez nieświadomych pacjentów. W tym artykule rozprawimy się z popularnymi mitami o cukrzycy oraz przedstawimy kilka mało znanych faktów.
Mit 1: Na cukrzycę można zachorować od zbyt dużej ilości zjedzonych słodyczy
To popularne stwierdzenie wynika ze skrótu myślowego, iż cukrzyca rozwija się przez zbyt dużą ilość cukru w diecie. Uspokajamy: jedzenie słodyczy, samo w sobie, nie powoduje cukrzycy. Przyczyną cukrzycy typu 2 jest m.in. oporność tkanek na działanie insuliny (insulinooporność) i zaburzenia przemiany glukozy. Nieprawidłowości te bardzo często rozwijają się w wyniku nadwagi i złej diety, bogatej w cukry proste. Jednak osoba jedząca dużo słodyczy może być zupełnie zdrowa, a osoba unikająca spożywania cukrów może zachorować na cukrzycę.
Mit 2: Na niedocukrzenie najlepsza jest czekolada i batonik
Niedocukrzenie (hipoglikemia) jest niebezpiecznym stanem, w którym dochodzi do nagłego spadku glukozy we krwi, co prowadzi do zaburzeń świadomości, utraty przytomności, a w konsekwencji śpiączki cukrzycowej. Ratunkiem we wczesnej fazie hipoglikemii (bez utraty przytomności) jest podanie choremu gwałtownie przyswajalnych węglowodanów. Chociaż batoniki czekoladowe rzeczywiście zawierają dużą ilość cukru, to jednak są bogate również w tłuszcz, który opóźnia wchłanianie węglowodanów. Znacznie lepszym sposobem są słodkie napoje, z których cukry szybciej się wchłaniają.
Przeczytaj też: Jak zapobiegać hipoglikemii?
Mit 3: Leczenie cukrzycy = zastrzyki z insuliny
W przypadku cukrzycy typu 1, która jest chorobą autoimmunologiczną, rzeczywiście od początku leczenia podaje się insulinę poprzez peny lub pompy insulinowe. Przy cukrzycy typu 2 leczenie insuliną jest dopiero późnym etapem terapii, a diabetyk nie jest skazany na wykonywanie zastrzyków. Początkowo chorobę można wyrównać dietą oraz lekami doustnymi, a insulinoterapia jest wdrażana dopiero w momencie, gdy te metody nie są wystarczająco skuteczne.
Dowiedz się więcej, na czym polega insulinoterapia i kiedy jest konieczna.
Mit 4: Diabetyk nie może być zawodowym kierowcą
Zasady uzyskiwania zawodowego prawa jazdy dla diabetyków są mocno zaostrzone, a osoba ubiegająca się o taki dokument musi przejść wiele badań, jednak choroba nie jest całkowitą dyskwalifikacją z zawodu. Bardzo ważne jest utrzymywanie glikemii na prawidłowym poziomie, gdyż choćby 1 epizod hipoglikemii w ciągu roku może uniemożliwić uzyskanie takiego uprawnienia. Dowiedz się, gdzie nie można pracować, chorując na cukrzycę?
Mit 5: Tylko osoby otyłe chorują na cukrzycę
Otyłość jest jednym z czynników ryzyka rozwoju cukrzycy i często ma z nią związek, ale nie jest jedynym. Osoby z prawidłowym BMI oraz z niedowagą również mogą zachorować. Znaczenie mają m.in.: występowanie choroby w rodzinie, wiek, ogólne zdrowie oraz czynniki etniczne.
Mit 6: Obsługa glukometru, pilnowanie diety i przyjmowanie leków jest skomplikowane
Początkowo wszystkie czynności, jakie musi opanować świeżo zdiagnozowany diabetyk, wydają się przytłaczające i trudne, jednak prawda jest taka, iż nie ma w tym nic skomplikowanego. Po nauce podstaw, kontrola glikemii ogranicza się tylko do kilku dodatkowych czynności w ciągu dnia. Glukometry są wciąż ulepszane pod kątem łatwości użytkowania i dodatkowych opcji, aby żaden pacjent nie miał kłopotu z ich obsługą. Na przykład glukometr CERA-CHEK 1 CODE od producenta HAND-PROD ze względu na prostotę obsługi jest polecany zwłaszcza osobom początkującym, a dzięki dużemu wyświetlaczowi oraz możliwości połączenia z programem komputerowym sprawdzi się zarówno dla osób starszych i mających problemy ze wzrokiem, jak i dla młodszych, poszukujących nowoczesnych rozwiązań.
Źródła:
- Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2018. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, Diabetologia Praktyczna 2018, tom 4, nr 1: 1-94.
- Agnieszka Szypowska i in., Mam cukrzycę typu 1. Poradnik dla pacjenta i jego rodziny, Warszawa 2015, edycja 3: 4-10.
