Zęby pieńkowe to zaburzenie rozwojowe zębów będące efektem negatywnego wpływu różnych czynników na etapie kształtowania się zębów w okresie prenatalnym. Mają one charakterystyczny kształt, przypominający nieco pieńki lub stożki, z wyraźnie szpicowatą koroną. Zęby pieńkowe wymagają odpowiedniego leczenia, w zależności od indywidualnego przypadku obejmującego np. terapię ortodontyczną albo odbudowę z zastosowaniem materiałów kompozytowych.
W praktyce stomatologicznej wyróżnia się wiele różnego rodzaju zaburzeń rozwojowych zębów. Są one skutkiem negatywnego wpływu czynników w okresie tzw. odontogenezy, czyli rozwoju zębów na etapie prenatalnym. Do czynników, które mogą powodować zaburzenia rozwojowe zębów zalicza się m.in. nieprawidłowości genetyczne, mutacje chromosomowe, reakcje układu odpornościowego, różnego rodzaju stany zapalne, a także alergie, przebyte przez matkę w okresie ciąży choroby i infekcje, przyjmowane przez nią leki itp.
Zaburzenia rozwojowe mogą dotyczyć zarówno liczby zawiązków zębowych/zębów w jamie ustnej, jak i budowy tworzących je tkanek. Spotykane są zaburzenia objawiające się nieprawidłową barwą zębów, ich niewłaściwym, odbiegających od norm rozmiarem albo kształtem. Do tej ostatniej grupy zalicza się zęby pieńkowe.
Zęby pieńkowe – objawy i leczenie
Zęby pieńkowe mają charakterystyczny kształt, przypominający nieco pieńki lub stożki, z wyraźnie szpicowatą koroną. Najczęściej nieprawidłowość ta dotyczy bocznych siekaczy w szczęce, a także zębów nadliczbowych lub dodatkowych. Sporadycznie zaburzenie to obejmuje wszystkie zęby i w takiej sytuacji stosuje się niekiedy określenie „uzębienie krokodyle”.
Zęby pieńkowe, tak jak wszystkie inne zaburzenia rozwojowe objawiające się odbiegającym od normy kształtem korony, wymagają specjalistycznego leczenia. W zależności od indywidualnego przypadku, może ono obejmować zabiegi chirurgiczne (np. ekstrakcję), leczenie ortodontyczne oraz odbudowę koron przy pomocy odpowiednich materiałów, np. kompozytów. U wielu pacjentów niezbędna jest kooperacja różnych specjalistów, np. pedodonty, ortodonty oraz specjalisty stomatologii zachowawczej.
