Wywiad z Panią Iwoną Nikelską – Kierownikiem Ośrodka ROKA, Terapeutą Uzależnień, Recovery Coachem, Terapeutą TSR, Psychodietetykiem

Ośrodek Terapii Uzależnień ROKA na Kaszubach to prywatna placówka, która zapewnia kompleksowe leczenie dla osób uzależnionych oraz wsparcie psychologiczne i psychoedukacyjne dla ich bliskich.

Dziś mamy okazję porozmawiać z Panią Iwoną Nikelską, która jest kierowniczką ośrodka ROKA, terapeutką uzależnień, recovery coachem, specjalistką terapii TSR oraz psychodietetyczką.

Uzależnienie to sytuacja, w której osoba traci kontrolę nad używaniem substancji lub wykonywaniem określonych działań pomimo negatywnych skutków zdrowotnych, społecznych czy życiowych. To jakby nasz mózg „wpadł w pułapkę”, co sprawia, iż trudno jest nam przerwać dane zachowanie lub powstrzymać się od sięgnięcia po substancję, choćby jeżeli zdajemy sobie sprawę ze szkód, jakie nam wyrządza. To nie tylko fizyczna zależność, ale także utrata kontroli i wpływ na nasze codzienne życie. Wyzwaniem jest odnalezienie równowagi i powrót do pełnej kontroli nad swoimi wyborami.

Młodzież najczęściej uzależnia się od substancji psychoaktywnych, czyli takich, które wpływają na funkcje umysłowe. Do najpopularniejszych należą alkohol, marihuana, nikotyna (zawarta w papierosach), amfetamina, kokaina, ecstasy, opiaty (takie jak heroina) oraz leki psychotropowe. Te substancje mogą wprowadzać zmiany w myśleniu, nastroju i zachowaniu, co sprawia, iż są atrakcyjne dla młodych osób, chociaż korzystanie z nich niesie ze sobą różnego rodzaju ryzyka i konsekwencje zdrowotne.

Objawy uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmują różne zmiany w zachowaniu, myśleniu i funkcjonowaniu osoby. Mogą to być m.in. trudności w kontrolowaniu ilości spożywanej substancji, wzrost tolerancji (potrzeba większych ilości, aby osiągnąć ten sam efekt), pojawienie się objawów abstynencyjnych przy próbie odstawienia substancji, utrata zainteresowania innymi aktywnościami na rzecz używania, oraz kontynuowanie używania pomimo negatywnych konsekwencji zdrowotnych, społecznych czy zawodowych. Uzależnienie wpływa również na życie codzienne, relacje z innymi i ogólną jakość życia.

Uzależnienia behawioralne to takie, które związane są z pewnymi działaniami lub zachowaniami, a nie substancjami chemicznymi. Przykłady to uzależnienie od gier komputerowych, korzystanie z internetu, hazard, jedzenie czy zakupy. W tych przypadkach, osoba staje się uzależniona od konkretnej aktywności, co prowadzi do utraty kontroli nad nią. Uzależnienia behawioralne mają podobne cechy do uzależnień od substancji, takie jak trudność w ograniczaniu danego zachowania, utrata zainteresowania innymi aktywnościami oraz negatywne skutki dla życia codziennego i relacji społecznych.

Objawy uzależnienia behawioralnego obejmują różne zmiany w zachowaniu i myśleniu osoby. Mogą to być m.in. trudności w kontrolowaniu danego zachowania, utrata zainteresowania innymi aktywnościami, wzrost czasu poświęcanego na dane działanie, trudności w ograniczaniu lub zaprzestaniu danej aktywności pomimo świadomości negatywnych konsekwencji, jak np. problemy zdrowotne, utrata pracy czy problemy w relacjach z innymi. Uzależnienie behawioralne wpływa również na życie codzienne i relacje społeczne, co może mieć negatywne konsekwencje dla ogólnej jakości życia.

Jeśli podejrzewamy, iż ktoś nam bliski jest uzależniony, ważne jest, aby podejść do niego z empatią i otwartością. Możemy wyrazić swoje obawy i troski w delikatny sposób, zapewniając o naszym wsparciu. Warto zachęcić tę osobę do rozmowy o jej doświadczeniach i o tym, jak się czuje. jeżeli uzależnienie zdaje się wymagać profesjonalnej pomocy, możemy zaoferować nasze wsparcie w znalezieniu odpowiednich specjalistów lub ośrodków terapeutycznych. najważniejsze jest unikanie osądzania i wyrażanie gotowości do wspólnego poszukiwania rozwiązania.

Aktualne „trendy w uzależnieniach” wśród młodzieży obejmują zwiększone ryzyko związane z korzystaniem z nowoczesnych technologii. Gry komputerowe, media społecznościowe i korzystanie z internetu stają się obszarami, które mogą prowadzić do nadmiernego czasu spędzanego online i mogą wpływać na zdrowie psychiczne. Młodzież może także być narażona na używanie substancji psychoaktywnych, takich jak e-papierosy czy tzw. „smart drugs”, substancje mające wpływ na koncentrację i pamięć. Ważne jest zrozumienie tych nowych trendów i budowanie świadomości ich potencjalnych zagrożeń.

Młodzi ludzie sięgają po substancje psychoaktywne z różnych powodów, a te mogą się różnić w zależności od sytuacji życiowej i indywidualnych doświadczeń. Niektóre z najczęstszych powodów to chęć eksperymentowania, poszukiwanie akceptacji w grupie rówieśniczej, radzenie sobie ze stresem i presją społeczną, czy też próba ucieczki od problemów i trudności życiowych. Substancje te często stanowią dla młodych ludzi formę rozrywki, relaksu lub próbę rozwiązania trudności emocjonalnych. Ważne jest zrozumienie, iż każda sytuacja może być indywidualna, a skomplikowane przyczyny wpływają na podejmowanie decyzji o używaniu substancji psychoaktywnych.

Sposoby na zapobieganie uzależnieniom obejmują różne strategie skierowane zarówno do jednostek, jak i społeczeństwa. Edukacja na temat szkodliwości substancji psychoaktywnych i uzależnień jest kluczowa. Wzmacnianie umiejętności radzenia sobie ze stresem, budowanie zdrowych relacji społecznych i świadome kształtowanie stylu życia również odgrywają istotną rolę. Wspieranie działań społecznych, które promują zdrowe wybory, oraz budowanie świadomości na temat zagrożeń związanych z używaniem substancji, mogą przyczynić się do skutecznego zapobiegania uzależnieniom. Ważne jest również tworzenie środowisk, które sprzyjają rozwojowi pozytywnych zachowań i wartości.

Tak, istnieją sposoby na zapobieganie uzależnieniom. Edukacja na temat szkodliwości substancji psychoaktywnych, zdrowego stylu życia i radzenia sobie ze stresem stanowi kluczową część zapobiegania uzależnieniom. Ważne jest także rozwijanie umiejętności społecznych, budowanie zdrowych relacji i świadome kształtowanie swojego życia. Wspieranie działań społecznych, które promują zdrowe wybory i świadomość konsekwencji związanych z używaniem substancji, może również przyczynić się do skutecznego zapobiegania uzależnieniom.

Terapia uzależnień to proces, w którym specjalista pomaga osobie uzależnionej zrozumieć i przezwyciężyć problemy związane z używaniem substancji lub zachowaniami.

Terapia może przyjmować różne formy, w tym sesje indywidualne, grupowe czy rodzinne, w zależności od potrzeb pacjenta. W trakcie sesji terapeutycznych omawia się wyzwania i cele, rozwija strategie radzenia sobie ze stresem i trudnościami życiowymi, oraz buduje umiejętności prowadzenia zdrowego, wolnego od uzależnień życia.

Celem terapii uzależnień jest nie tylko przerwanie używania substancji, ale także zdobywanie narzędzi do utrzymania trwałej abstynencji, poprawa relacji społecznych i wsparcie w budowaniu zdrowego stylu życia. Aby skutecznie wspierać proces zdrowienia, ważne jest, aby terapia była dostosowana do indywidualnych potrzeb każdej osoby.

Terapia uzależnień w ośrodku ROKA na Kaszubach to kompleksowe podejście, które uwzględnia zarówno aspekty fizyczne, jak i psychologiczne uzależnienia. Proces terapeutyczny obejmuje ocenę indywidualnych potrzeb i sytuacji każdej osoby, co pozwala na dostosowanie planu terapeutycznego do konkretnych przypadków. W ośrodku ROKA stosuje się różnorodne metody terapeutyczne, takie jak terapia indywidualna, grupowa, czy też terapia rodziny, w zależności od potrzeb pacjenta.

Ważnym elementem terapii jest praca nad świadomością i zrozumieniem przyczyn uzależnienia oraz rozwijanie umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Specjaliści w ośrodku ROKA pomagają również w odbudowie relacji społecznych. Istotnym aspektem terapii jest również praca nad zdrowym stylem życia i rozwijanie umiejętności, które pomagają w utrzymaniu trwałej abstynencji.

W ośrodku ROKA priorytetem jest stworzenie bezpiecznego i wspierającego środowiska, które sprzyja procesowi zdrowienia i długotrwałej rekonwalescencji.

W przypadku uzależnienia od narkotyków, pomoc można znaleźć w różnych miejscach. Pierwszym krokiem może być skonsultowanie się z lekarzem rodzinnym lub specjalistą ds. uzależnień, który pomoże ocenić sytuację i skieruje do odpowiednich służb.

Ośrodki terapii uzależnień, kliniki psychiatryczne oraz specjalistyczne placówki oferujące wsparcie w leczeniu uzależnień są również miejscami, gdzie można szukać pomocy. Tam pracują specjaliści, tacy jak psychoterapeuci, psychiatrzy i terapeuci uzależnień, którzy pomagają w procesie zdrowienia.

Dodatkowo, istnieją organizacje pozarządowe, grupy wsparcia oraz linie telefoniczne, gdzie można uzyskać informacje i wsparcie od osób, które przeżyły podobne doświadczenia. Ważne jest, aby szukać pomocy we wczesnym stadium uzależnienia, gdyż im szybciej rozpocznie się leczenie, tym większe są szanse na sukces i trwałe zdrowienie.

Jeśli rodzice podejrzewają, iż ich dziecko może być uzależnione, ważne jest podjęcie działań w troskliwy i wspierający sposób. Oto kilka rad:

1. Rozmawiajcie z dzieckiem: Wyraźcie swoje obawy i uczucia w sposób otwarty i bezosądowy. Dajcie dziecku przestrzeń do dzielenia się swoimi uczuciami i doświadczeniami.
2. Bądźcie empatyczni: Spróbujcie zrozumieć, co dziecko przeżywa. Uważne wysłuchanie może pomóc w budowaniu zaufania i zrozumieniu przyczyn ewentualnych problemów.
3. Poszukajcie pomocy profesjonalnej: Skonsultujcie się z lekarzem rodzinnym, psychologiem lub specjalistą ds. uzależnień. Profesjonalne wsparcie może być najważniejsze w zrozumieniu sytuacji i opracowaniu planu pomocy.
4. Nie osądzajcie: Unikajcie osądzania lub wywierania presji. Dziecko może potrzebować wsparcia, a niekiedy trudno mu samodzielnie zrozumieć, co się dzieje.
5. Budujcie zdrową komunikację: Utrzymujcie otwartą, bezpieczną i akceptującą atmosferę w domu, która zachęca do szczerych rozmów i dzielenia się trudnościami.
6. Znajdźcie wsparcie dla siebie: Proces pomagania uzależnionemu dziecku może być trudny. Szukajcie wsparcia u innych rodziców, grup wsparcia lub specjalistów, aby zrozumieć lepiej sytuację i nauczyć się skutecznych strategii.

Pamiętajcie, iż każda sytuacja jest indywidualna, i każde dziecko potrzebuje unikalnego podejścia. Profesjonalne wsparcie może być najważniejsze dla skutecznego pomagania.