Wspólne podłoże genetyczne wielu zaburzeń psychicznych

Naukowcy przeanalizowali zależności między genami a ośmioma różnymi zaburzeniami psychicznymi, aby lepiej zrozumieć ich wspólne podstawy genetyczne. Odkrycia te mogą przyczynić się do rozwoju nowych terapii, które byłyby skuteczne w leczeniu wielu zaburzeń jednocześnie, otwierając drogę do bardziej precyzyjnych i ukierunkowanych metod leczenia.

Wspólne podłoże genetyczne zaburzeń psychicznych

Badanie z 2019 roku wykazało, iż osiem różnych zaburzeń psychicznych ma wspólne podłoże genetyczne. Naukowcy zidentyfikowali trzy główne grupy czynników genetycznych, które odgrywają kluczową rolę w rozwoju tych chorób. W ramach analizy odkryto 109 miejsc w genomie związanych z wieloma zaburzeniami. 33 z nich, wcześniej nie było powiązanych z żadnym konkretnym schorzeniem.

Badaniem objęto autyzm, ADHD, schizofrenię, chorobę afektywną dwubiegunową, ciężką depresję, zespół Tourette’a, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne oraz anoreksję.

Genetyka zaburzeń psychicznych

Obecnie naukowcy skoncentrowali się na szczegółowej analizie wybranych wariantów genetycznych. Porównali warianty wspólne dla kilku zaburzeń psychicznych z wariantami specyficznymi dla poszczególnych schorzeń. Odkryli, że niektóre warianty genetyczne wpływają na wiele zaburzeń jednocześnie (warianty plejotropowe), podczas gdy inne są unikalne dla konkretnych chorób.

Badanie wykazało, iż warianty plejotropowe oddziałują na różne typy komórek nerwowych i wpływają na działanie białek kluczowych dla funkcjonowania mózgu. Aby lepiej zrozumieć ich mechanizm, naukowcy zastosowali zaawansowane techniki biologii molekularnej, takie jak CRISPR. Dzięki temu byli w stanie zbadać ich wpływ na geny w żywych organizmach.

Wyniki sugerują, iż warianty plejotropowe mogą regulować geny aktywne w różnych populacjach neuronów, a także wpływać na rozległe sieci połączeń w mózgu. Może to mieć najważniejsze znaczenie dla rozwoju i przebiegu zaburzeń psychicznych.

Mechanizmy zaburzeń psychicznych

To odkrycie stanowi krok naprzód w zrozumieniu genetycznych mechanizmów zaburzeń psychicznych. Jeśli warianty plejotropowe rzeczywiście wpływają na wiele schorzeń, daje to nadzieję na opracowanie terapii celowanych. Mogłyby one jednocześnie łagodzić objawy różnych zaburzeń psychicznych. Dalsze badania nad tymi mechanizmami mogą przyczynić się do stworzenia bardziej skutecznych strategii leczenia, opartych na wspólnych podstawach genetycznych tych chorób.

Wyniki najnowszego badania opublikowano w czasopiśmie Cell.