Udar niedokrwienny jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów na świecie i występuje, gdy krew nie może dotrzeć do mózgu z powodu niedrożności naczyń. Gdy mózg przez dłuższy czas nie otrzymuje tlenu, dochodzi do uszkodzenia jego komórek i upośledzenia funkcji.
Jak ostatnio pokazały wyniki badań uczonych z Institut de Neurociencies Universitat Autonoma de Barcelona (INc-UAB), w leczeniu następstw udaru może pomóc worinostat, stosowany jako lek przeciwnowotworowy. Naukowcy opublikowali swoje wnioski w piśmie „Biomedicine & Pharmacotherapy”.
Jak działa worinostat?
Worinostat (kwas suberanilohydroksamowy) to wprowadzony do użytku kilkanaście lat temu lek stosowany u ludzi w leczeniu chłoniaka skórnego z komórek T. Wcześniejsze badania wskazywały, iż może również zwalczać powodującego raka wirusa HPV.
Lek ten hamuje działanie deacetylazy histonowej – enzymu, który reguluje ekspresję genów poprzez modyfikację poziomu acetylacji grupy białek zwanych histonami.
Naukowcy z Barcelony przeprowadzili eksperymenty na modelu udaru u szczurów z nadciśnieniem bardzo zbliżonym do sytuacji klinicznej. Jak się okazało, zastosowanie leku pomaga zwierzętom poprawić deficyty neurologiczne, zmniejszyć uszkodzenie mózgu i złagodzić między innymi reakcję zapalną.
– Zaobserwowaliśmy, iż pojedyncza dawka leku zastosowana w okresie reperfuzji zapobiegła wielu czynnikom związanym z patologią udaru. Otwiera to drogę do badań nad tego typu leczeniem poza fazą przedkliniczną – wskazała Andrea Díaz, pierwsza autorka artykułu.
Lek chroni mózg choćby kilka godzin po wystąpieniu udaru
Ponadto badaczom udało się wykazać, iż leczenie chroni nie tylko mózg, ale też otaczające go naczynia; i to choćby kilka godzin po wystąpieniu udaru.
– Biorąc pod uwagę pilne zapotrzebowanie kliniczne na leki stosowane w leczeniu ostrego udaru niedokrwiennego mózgu oraz fakt, iż worinostat jest dopuszczony do stosowania u ludzi, odkrycia te powinny zachęcić do dalszych badań przedklinicznych w celu oceny na przykład jego wpływu na samice i starsze zwierzęta, na modelach zwierzęcych z innymi powszechnymi choroby współistniejącymi z udarem, jak cukrzyca, itp. Utorowałoby to drogę do prawidłowego zaprojektowania przyszłych badań klinicznych w celu sprawdzenia skuteczności i bezpieczeństwa leku u pacjentów, którzy przeszli udar – podsumował koordynator badania, prof. Francesc Jiménez-Altayó z Universitat Autonoma de Barcelona.
.
