Przeniesienie części świadczeń do niższych poziomów opieki zdrowotnej, przy zachowaniu stałego nadzoru placówki specjalistycznej, spowoduje, iż pacjenci będą mogli unikać częstych wizyt w ośrodkach specjalistycznych, co podniesie ich komfort leczenia. Szpitale zyskają natomiast możliwość lepszego wykorzystania swoich zasobów – wskazano podczas debaty eksperckiej w Senacie.
Parlamentarny Zespół ds. Badań Naukowych i Innowacji w Ochronie Zdrowia podczas posiedzenia, które odbyło się 6 lutego, debatował nad możliwościami, które uelastyczniłyby opiekę nad pacjentami w programach lekowych.
Dyskusja o zmianie struktury udzielanych świadczeń
Zdaniem przewodniczącej zespołu senator Agnieszki Gorgoń-Komor zagadnienia podjęte podczas spotkania pt. „Odwrócenie piramidy świadczeń – znaczenie elastycznego modelu opieki w programach lekowych” wpisują się w dyskusję o odwróconej piramidzie świadczeń, zaproponowanej przez Ministerstwo Zdrowia, której celem jest stworzenie warunków prawno-organizacyjnych do przeniesienia ciężaru realizacji świadczeń z lecznictwa szpitalnego do ambulatoryjnej opieki specjalistycznej i podstawowej opieki zdrowotnej. Dzięki temu zmianie uległaby struktura udzielanych świadczeń na korzyść trybu ambulatoryjnego. Zostałyby też zredukowane koszty opieki poprzez wyeliminowanie bodźców do wykonywania w ramach świadczeń szpitalnych badań diagnostycznych i leczniczych o charakterze ambulatoryjnym. Miałaby także zwiększyć się dostępność świadczeń opieki zdrowotnej i poprawić się sytuacja grup szczególnie wrażliwych.
Podczas spotkania przedstawiono raport „Flexcare. Możliwości wprowadzenia elastycznego modelu opieki w programach lekowych” przygotowany przez prof. SGH Monikę Raulinajtys-Grzybek, Agnieszkę Włodarczyk oraz dr. Michała Chrobota ze Świętokrzyskiego Centrum Onkologii, prezesa Polskiego Towarzystwa Koderów Medycznych. W dokumencie przeprowadzono analizę efektywności działania programów lekowych i możliwości wprowadzenia elastycznego modelu opieki przy zachowaniu pełnej kontroli klinicznej, bezpieczeństwa i jakości.
Najważniejsze propozycje zmian w organizacji programów lekowych opisane w raporcie to:
- możliwość wykonywania części diagnostyki i podawania leków w placówkach medycznych niższego poziomu opieki (szpitale, AOS, POZ, opieka domowa) zamiast w szpitalu specjalistycznym prowadzącym program lekowy,
- ograniczenie biurokracji,
- uproszczenie rozliczania programu lekowego w celu optymalizacji liczby wizyt, metod i miejsc podawania,
- weryfikacja wyceny świadczeń medycznych, wykonywanych w ramach programów lekowych, tak aby sprzyjały wizytom ambulatoryjnym,
- upowszechnienie możliwości wydawania leków do domu,
- umożliwienie odbioru leków przez pacjentów z miejsc innych niż szpital prowadzący program lekowy, np. z apteki otwartej.
Podczas dyskusji wskazano, iż w tej chwili w ramach programów lekowych ponad 250 tysięcy pacjentów cierpiących na poważne choroby otrzymuje opiekę na najwyższym poziomie, w tym najnowsze, bardzo kosztowne leki oraz szczegółową i regularną diagnostykę.
Powiązane
