Każdy myślący człowiek powie, iż ruch i ćwiczenia fizyczne są dobre i pożyteczne, iż należy ćwiczyć. Regularna aktywność poprawia samopoczucie, zapobiega chorobom i odmładza. Ruch jest dobry dla zdrowia a kondycja i szczupłe, wysportowane ciało to ideał zdrowia. Czy więc można uzależnić się od sportu skoro sport to zdrowie?
Czy sport jest naprawdę zdrowy?
Sport dawkowany, uprawiany z wyczuciem jest naprawdę dobry. o ile jest go jednak zbyt dużo może przerodzić się w uzależnienie od sportu.
Uzależnienie od sportu to jedno z wielu uzależnień behawioralnych. W tych uzależnieniach substancje chemiczne nie odgrywają żadnej roli. Uzależnienie jest związane z zachowaniami i działaniami. Celem tych działań jest uzyskanie określonych stanów emocjonalnych takich jak zaspokojenie, ulga czy euforia.
Uzależnienie od sportu, uzależnienie od treningów czy też uzależnienie od aktywności fizycznej to przymus ćwiczeń, który domaga się zaspokojenia. Osoba podlegająca temu uzależnieniu ćwiczy bardzo dużo i bardzo często nie zważając na konsekwencje rodzinne czy też zawodowe a choćby zdrowotne.
Brak aktywności obniża jej samopoczucie prowadząc do nerwicy i apatii. W momencie zaprzestania ćwiczeń mogą pojawiać się syndromy zespołu odstawienia. Osoba staje się rozdrażniona, apatyczna, cierpi na bezsenność, pojawiają się u niej bóle głowy i przyspieszony rytm serca. Tego typu trudności mogą świadczyć o uzależnieniu od sportu i warto im się bliżej przyjrzeć.
Po czym poznać uzależnienie od sportu?
Uzależnienie od aktywności fizycznej charakteryzuje się:
- Systematycznym zwiększaniem dawki ćwiczeń,
- Braku ograniczeń w uprawianiu sportu, choćby w czasie kontuzji czy w czasie choroby,
- Odczuwaniu niekontrolowanej potrzeby ćwiczeń,
- Brak trzymania się wyznaczonego czasu ćwiczeń,
- Zmniejszaniu porcji żywieniowych
- Liczeniu każdej kalorii i ważeniu się kilka razy dziennie.
Jakie są konsekwencje uzależnienia od sportu?
Konsekwencje uzależnienia od sportu mogą być następujące:
- Zanik więzi rodzinnych,
- Wycofanie z życia społecznego,
- Osamotnienie,
- Wyniszczenie organizmu,
- Częste kontuzje,
- Pogorszenie zdrowia,
- Depresja lub apatia
Co najczęściej towarzyszy uzależnieniu od sportu?
Może występować jedno lub więcej, a może też nie występować żadne z poniższych:
- Perfekcjonizm
- Neurotyzm
- Narcyzm
- Zaburzenia obsesyjno – kompulsywne
- Zaburzenia odżywiania
- Inne uzależnienia (od alkoholu, papierosów lub narkotyków
Czym jest uzależnienie od sportu?
Uzależnienie od sportu może mieć różne nazwy – firoreksja (uzależnienie od bycia fit) nazywana jest czasami „sportową anoreksją” lub w innym wydaniu „sportową bulimią”, bigoreksja (niezadowolenie ze swojego wyglądu i związane z tym uzależnienie od treningów aby swoje ciało doprowadzić do pożądanego wyglądu) Fitoreksję podobnie jak bigoreksję zalicza się do dysmorfofobii (ang. Body Dysmorphic Disorder, BDD) – podobnie jak anoreksję i bulimię.
Jak sobie poradzić z uzależnieniem od ćwiczeń?
Najlepiej ograniczyć czas i liczbę ćwiczeń. Warto co jakiś czas robić tygodniowe przerwy od ćwiczeń aby pozwolić ciału odpocząć. Dobrze byłoby ustalić priorytety i popatrzeć na straty jakie następują w związku z uzależnieniem od treningów. Należy podjąć inne rodzaje aktywności, poza ćwiczeniami fizycznymi. Warto przyjrzeć się zobowiązaniom rodzinnym czy towarzyskim, nadrobić zaległości w tych obszarach.
Krótko mówiąc, warto dostrzec życie poza siłownią. jeżeli trudno samemu poradzić sobie z uzależnieniem od sportu warto poszukać wsparcia i profesjonalnej pomocy. Zachęcamy do umówienia wizyty online poprzez stronę www lub mailowo bądź telefonicznie.
