Udar nie zawsze atakuje znienacka
Choć wiele osób uważa, iż udar pojawia się bez ostrzeżenia, w rzeczywistości organizm może wysyłać wcześniej subtelne sygnały. Jednym z najczęstszych, ale ignorowanych objawów jest przewlekłe zmęczenie, które może utrzymywać się tygodniami, a choćby miesiącami.
Przewlekłe zmęczenie – sygnał, którego nie należy lekceważyć
Utrzymujące się zmęczenie, które nie mija po odpoczynku i nie jest związane z wysiłkiem fizycznym, może być wczesnym objawem zaburzeń krążenia mózgowego. Brak energii, trudności z koncentracją czy senność w ciągu dnia to sygnały, których nie należy ignorować – szczególnie u osób powyżej 50. roku życia lub mających nadciśnienie.
„Zmęczenie przed udarem wynika z niedotlenienia tkanek mózgu – choćby lekkie niedokrwienie może zaburzać funkcjonowanie całego organizmu” – wyjaśnia neurolog dr Anna Wrońska.
Udar – jakie jeszcze symptomy mogą pojawić się wcześniej?
Oprócz przewlekłego zmęczenia, mogą wystąpić także:
- nawracające bóle głowy bez wyraźnej przyczyny,
- szumy uszne,
- chwilowe zaburzenia widzenia (rozmazany obraz, „mroczki”),
- krótkotrwałe drętwienie kończyn lub twarzy,
- problemy z mową, które mijają po kilku minutach.
Jeśli zauważysz takie objawy u siebie lub bliskiej osoby – nie czekaj. choćby chwilowe zaburzenia mogą oznaczać tzw. miniudar, czyli przejściowy atak niedokrwienny (TIA), który często poprzedza pełnoobjawowy udar mózgu.
Kto jest najbardziej narażony?
Ryzyko udaru rośnie wraz z wiekiem, jednak coraz częściej dotyczy też osób młodszych. Szczególnie narażeni są:
- osoby z nadciśnieniem tętniczym,
- chorujące na cukrzycę,
- palacze i osoby z wysokim poziomem cholesterolu,
- ludzie prowadzący siedzący tryb życia,
- osoby przewlekle zestresowane.
Nie czekaj na dramat – reaguj na czas
Im wcześniej rozpoznasz objawy i podejmiesz działanie, tym większa szansa na uniknięcie udaru. Wczesna diagnostyka i kontrola czynników ryzyka to najskuteczniejszy sposób na zapobieganie tragedii.
Nie bagatelizuj zmęczenia, jeżeli towarzyszą mu inne niepokojące objawy – to może być znak, iż Twój mózg potrzebuje pomocy.
Źródło: konsultacje z lekarzami neurologii, materiały informacyjne Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, WHO.
