WHO wraz z MHRA zorganizowała serię warsztatów szkoleniowych na temat technologii sekwencjonowania nanoporowego czyli technologii długich odczytów DNA (DDNS) do wykrywania i charakteryzowania wirusów polio. Dzięki rosnącej świadomości na temat tej zaawansowanej technologii, uda się wzmocnić nadzór nad wirusem polio w regionie europejskim WHO.
Jak informuje Światowa Organizacja Zdrowia (WHO/Europe) udało się jej wraz z Imperial College oraz Agencją Regulacyjną ds. Leków i Produktów Opieki Zdrowotnej (MHRA) w Wielkiej Brytanii zorganizować serię warsztatów szkoleniowych dotyczących bezpośredniego wykrywania i sekwencjonowania nanoporowego (DDNS) do wykrywania i charakteryzowania wirusów polio.
Warsztaty zostały zfinansowane przez Fundację Billa i Melindy Gatesów, a ich gospodarzem było WHO Polio Global Specialo Laboratory przy MHRA. Obejmowały one zarówno szkolenie teoretyczne, jak i praktyczne sesje dotyczące stosowania DDNS w leczeniu wirusów polio. Wzięli w nich udział specjaliści wirusologii z Finlandii, Francji, Włoch, Holandii, Hiszpanii i Ukrainy.
Wczesne wykrycie ratuje życie
Zanim w danym kraju pojawią się pierwsze oznaki zagrażającego życiu polio, wiele setek dzieci i/lub dorosłych jest zwykle już zarażonych i może nieświadomie przekazać niebezpiecznego wirusa innym, którzy mogą nie być w pełni zaszczepieni i chronieni.
W 2002 r. region europejski WHO został uznany za wolny od polio, ale dopóki nie zostanie osiągnięta globalna eradykacja powrót choroby jest w każdej chwili możliwy. Nieoptymalna wyszczepialność na niektórych obszarach lub w niektórych grupach populacji sprawia, iż stale są obecne ogniska podatności na tę chorobę. Szybkie i niezawodne wykrycie ponownego pojawienia się polio ma najważniejsze znaczenie dla umożliwienia szybkiego podjęcia działań powstrzymujących rozprzestrzeniania się wirusa i zminimalizowanie jego potencjalnych skutków.
Podejście DDNS jest w tej chwili w trakcie walidacji przez Światową Sieć Laboratoriów Polio WHO (GPLN), ale już dziś może być stosowane do sekwencjonowania wirusa polio. Może być to również interesujące dla krajów, które prowadzą nadzór nad enterowirusami innymi niż polio, ponieważ znaczenie kliniczne tych wirusów rośnie.
Regionalna sieć laboratoriów
Europejska Sieć Laboratoriów Polio WHO, koordynowana przez WHO/Europe, jest częścią GPLN i składa się z 47 laboratoriów w 37 krajach, które świadczą usługi diagnostyczne w kierunku wirusa polio we wszystkich 53 państwach członkowskich w regionie. Sieć przeprowadza badania próbek podejrzanych o obecność wirusów polio w regionie oraz sekwencjonowanie wirusów polio w celu określenia pochodzenia i łańcuchów transmisji. Laboratoria te odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu statusu regionu wolnego od polio.
