Syndrom Trzeciego Człowieka. Naukowa i mistyczna strona syndromu trzeciego człowieka

Na granicy życia i śmierci pojawia się ktoś, kogo nigdy tam nie było. W mrozie antarktycznego pustkowia, w ciszy kosmosu czy na krawędzi przepaści, ludzie opowiadają o obecności, która nie powinna istnieć – a jednak istnieje. To nie duch, nie halucynacja, nie wymysł. To Syndrom Trzeciego Człowieka – psychologiczna tajemnica przetrwania, która burzy granice tego, co realne. Czy to mechanizm obronny umysłu? Archetyp? A może coś, czego jeszcze nie potrafimy nazwać?