Bycie pierworodnym dzieckiem pozornie wiąże się z większymi przywilejami w rodzinie. Często na dzieci urodzone jako pierwsze nakładana jest ogromna presja, która w konsekwencji może prowadzić do poważnych problemów psychicznych. Sprawdź, czy ciebie także dotyczy "syndrom starczej córki".
REKLAMA
Zobacz wideo Czy ADHD możemy pomylić z innymi zaburzeniami? "Tak totalnie szczerze - z wieloma"
Na pierworodne córki rodzice nakładają ogromną presję. "Muszą dawać przykład młodszemu rodzeństwu"
W mediach społecznościowych coraz częściej przewija się termin "syndrom najstarszej córki". Nie jest to formalna diagnoza, ale jedynie zjawisko, które jest określane w ten sposób. Termin oparty jest na koncepcji austriackiego psychoterapeuty Alfreda Adlera, który na początku XX wieku mówił o teorii kolejności urodzenia.
Adler podkreślał, iż pozycja dziecka w rodzinie wpływa na jego osobowość i życiowe doświadczenie. Dzieci, które są najstarsze, mają stosunkowo więcej obowiązków niż ich młodsze rodzeństwo, co może wpływać na ich stan psychiczny. Starsze dzieci odczuwają większą presję i są bardziej obciążone psychicznie, co może prowadzić m.in. do nerwic. Jak się okazuje, bardzo wiele kobiet identyfikuje się z "syndromem najstarszej córki". Jako małe dziewczynki doświadczyły unikalnego zestawu wyzwań, które ukształtowały ich osobowość i nie pozostały bez wpływu na ich zdrowie psychiczne. Wobec najstarszej córki rodzice często mają większe oczekiwania od innych dzieci.
Syndrom najstarszej córki to termin używany do opisania wyjątkowych wyzwań i oczekiwań, które często stawiane są najstarszemu dziecku w rodzinie. Pierworodne córki często muszą dawać przykład młodszemu rodzeństwu, biorąc na siebie więcej obowiązków i pełniąc rolę wzorów do naśladowania
- powiedziała w rozmowie z portalem cherliehealth.com licencjonowana kliniczna doradczyni zawodowa Jamila Jones. Kiedy wobec dziecka stawiane są takie oczekiwania, może odczuwać ogromną presję, aby jak najlepiej im sprostać. W takiej sytuacji każda porażka, czy niespełnienie oczekiwań będą dla takiego dziecka dużo bardziej odczuwalne i bolesne. W rodzinach, gdzie obydwoje rodzice pracują, dziecko niejako przejmuje rolę dorosłego, opiekując się swoim rodzeństwem, przez co traci część swojego dzieciństwa.
Oczywiście nie jest to regułą, nie każde najstarsze dziecko w rodzinie musi odczuwać tę presję, wszystko jest zależne od indywidualnego doświadczenia. Co charakteryzuje osoby z tym syndromem? Eksperci portalu cherliehealth.com podzielili się oznakami, które mogą na to wskazywać, to m.in. silne poczucie odpowiedzialności i potrzeby kontroli, chęć sprostania oczekiwaniom rodziców, perfekcjonizm, problem z utrzymaniem relacji z rówieśnikami, odczuwanie urazy do rodziny, zawsze stawianie szczęście innych przed swoim własnym, naginanie własnych zachowań po to, aby zadowolić innych, a także lęk i depresja.
W skrajnych przypadkach ogromna presja nałożona na najstarsze dziecko może prowadzić do długotrwałych problemów emocjonalnych i psychicznych, a w konsekwencji do traumy. Eksperci mówią w takich przypadkach także o nieustannym poczuciu winy, wypaleniu i niskiej samoocenie.
Przełam pokoleniową tramę. Czas priorytetowo traktować swoje potrzeby
jeżeli identyfikujesz się z tym syndromem, są pewne zmiany, które możesz wprowadzić w swoje życie, aby zniwelować skutki psychicznego obciążenia psychicznego i emocjonalnego związanego z byciem najstarszą córką. Eksperci na łamach portalu cherliehealth.com wspomnieli o kilku z nich. Jedną z najważniejszych rzeczy, jakie może zrobić dla siebie osoba identyfikująca się z tym syndromem, jest postawienie swoich potrzeb na pierwszym miejscu.
Bardzo możliwe, iż dotychczas to dobrobyt i samopoczucie twojego rodzeństwa było priorytetem. Bycie opiekunem innych to ogromna odpowiedzialność, ale często takie osoby nie są nauczone tego, jak dbać o samych siebie. Pomocne jest także spędzanie czasu w samotności, kiedy możemy skupić się tylko na sobie i swoich potrzebach. W takich momentach warto wypracować sobie rutynę priorytetowego traktowania siebie.
Aby zapobiec wypaleniu i stresowi zastanów się, czego potrzebujesz i wprowadź w życie dobre praktyki takie jak np. ćwiczenie uważności czy regularna aktywność psychiczna. Dotychczas wszyscy polegali na tobie, ale to ważne, aby samemu mieć poczucie wsparcia i posiadać wokół siebie osoby, które w razie potrzeby można prosić o pomoc. Taki system wsparcia jest nieoceniony.
W skrajnych przypadkach syndrom najstarszej córki może prowadzić do lęku i depresji. jeżeli twoje problemy uniemożliwiają ci normalne funkcjonowanie, to czas udam się do specjalisty. Dzięki terapii można skutecznie nauczyć się takiego zestawu kompetencji, aby wreszcie przerwać pokoleniową traumę i skupić się na własnym szczęściu i zdrowiu psychicznym.
Potrzebujesz pomocy?
jeżeli potrzebujesz rozmowy z psychologiem, możesz zwrócić się do Całodobowego Centrum Wsparcia pod numerem 800 70 2222. Pod telefonem, mailem i czatem dyżurują psycholodzy Fundacji ITAKA udzielający porad i kierujący dzwoniące osoby do odpowiedniej placówki pomocowej w ich regionie. Z Centrum skontaktować mogą się także bliscy osób, które wymagają pomocy. Specjaliści doradzą, co zrobić, żeby skłonić naszego bliskiego do kontaktu ze specjalistą.
