ADHD (ang. attention deficit hyperactivity disorder) to zaburzenie neurorozwojowe o dość dużym rozpowszechnieniu. Diagnostyka zaburzenia obejmuje zebranie wywiadu psychiatrycznego, somatycznego i dotyczącego spełnienia kryteriów ADHD. Ponieważ postawienie rozpoznania jest najczęściej czasochłonne, cały czas poszukiwane są obiektywne, proste metody na przeprowadzenie analizy zaburzeń pacjenta. W niniejszym artykule przyjrzę się nowemu badaniu, gdzie do diagnozy ADHD wykorzystano test polegający na stukaniu palcami.
Test Moxo
Przykładem takiej metody jest test Moxo. Zadaniem pacjenta jest obserwowanie monitora komputera i odpowiednie reagowanie na wyświetlane obrazki i dźwięki. (Klikanie myszką lub powstrzymywanie się od klikania).
Według producenta testu może on być wykorzystywany do diagnostyki ADHD. Jednoczenie w praktyce klinicznej często spotyka się prawidłowy wynik u osób z zaburzeniem. Stąd też aktualnie żadne wytyczne do diagnozowania ADHD nie zalecają tego testu.
Nowe badanie biorące pod lupę stukanie palcami w ADHD
W sukurs przychodzi nowe badanie przeprowadzone w Szwecji. Naukowcy z uniwersytetu w Lund oparli się na wcześniejszych publikacjach, które donosiły o zaburzeniu funkcji móżdżku u osób z ADHD. Na tej podstawie wybrali kilka testów badających pracę móżdżku, w celu porównania osób z ADHD i osób z grupy kontrolnej.
Jednym z powyższych testów był test stukania palcem. W czasie testu osobę badaną proszono, by stukała palcem zgodnie z rytmem słyszanym w słuchawkach. Następnie osoba badana miała kontynuować stukanie po przerwaniu rytmu.
Grupa analizowana
Badaniem objęto łącznie 125 dzieci. Grupę ADHD stanowiło 29 dzieci, u których zdiagnozowano ADHD, 20 chłopców i 9 dziewcząt, o średniej wieku ok. 13 lat. Natomiast grupę kontrolną stanowiło 96 dzieci. 47 chłopców i 49 dziewcząt o podobnej średniej wieku, rekrutowanych z miejscowej szkoły podstawowej w Lund.
Analiza
Dane z części obejmującej emitowanie rytmu i części samodzielnego kontynuowania rytmu analizowano oddzielnie. Do analizy pierwszej części wykorzystano dwa parametry: średni odstęp między stuknięciami palcami i średnie odchylenie w stosunku do rytmu. Do analizy drugiej części wykorzystano trzy parametry: średni odstęp między stuknięciami i dwie miary zmienności zwane dryfem i zmienną lokalną.
Wyniki
Porównanie ADHD i grupy kontrolnej ujawniło istotne różnice w średnim odstępie między stuknięciami palców i zmienności zarówno w fazie pierwszej, jak i drugiej. Uczestnicy z ADHD mieli krótszy średni czas między stuknięciami palca, a także wykazali większą zmienność podczas obu faz.
Stukanie palcami w ADHD
Reasumując, wyniki badania sugerują, iż test stukania palcem może być używany do analizy ruchów dłoni u dzieci z ADHD, wykazując istotne różnice w czasie i zmienności stukania palcami między grupą ADHD a kontrolną.
Stukanie palcami w ADHD może stać się jednym z obiektywnych wskaźników neurobiologicznych przydatnych do diagnozy. Jednakże autorzy badania postulują, by prowadzić dalsze analizy, na większych grupach pacjentów, w celu stworzenia nowej, obiektywnej metody wspomagającej diagnostykę ADHD.
