Badanie dotyczące zastrzyków lampalizumabu u pacjentów z atrofią geograficzną wykazało, iż stosowanie leku wiąże się z niskim ryzykiem utrzymujących się zmian ciśnienia wewnątrzgałkowego w ciągu roku.
Naukowcy przeprowadzili analizę post-hoc dwóch badań klinicznych III fazy (CHROMA i SPECTRI) w celu oceny bezpieczeństwa doszklistkowych wstrzyknięć lampalizumabu u pacjentów w wieku > 50 lat z obustronnym zanikiem geograficznym. Wszyscy uczestnicy zostali losowo przydzieleni do otrzymywania zastrzyków 0,1 ml lampalizumabu lub placebo co 4–6 tygodni przez 48 tygodni.
Ciśnienie wewnątrzgałkowe mierzono podczas badań przesiewowych, na początku badania i przed leczeniem podczas każdej wizyty w ramach badania. Jak przyznają autorzy publikacji, metodologia pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego nie została ujednolicona we wszystkich ośrodkach badawczych. Nie mierzono też długości osiowej oka ani sztywności twardówki, co mogło mieć wpływ na kliniczną interpretację ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Badanie nie obejmowało grupy otrzymującej placebo w celu wyizolowania wpływu lampalizumabu na ciśnienie wewnątrzgałkowe niezależnie od objętości wstrzykniętego nośnika.
Jak przekonują autorzy badania, uzyskana w jego wyniku informacja może być kluczowa dla klinicystów rozważających zastosowanie lampalizumabu u pacjentów z atrofią geograficzną, oferując nową drogę leczenia, z możliwymi do opanowania skutkami ubocznymi związanymi z ciśnieniem wewnątrzgałkowym.
Badanie prowadził Neil M. Bressler, z Johns Hopkins University School of Medicine w Baltimore, a jego wyniki opublikowano w internecie 20 czerwca 2024 r. w czasopiśmie JAMA Ophtalmology .
