Który z dokumentów poprze sejmowa większość?
Wydaje się, iż pierwszy.
Podczas wcześniejszego posiedzenia plenarnego członkowie klubów Koalicji Obywatelskiej, Lewicy i Koalicji Polskiej opowiedzieli się za dalszym procedowaniem ustawy.
Trudniej będzie z drugim.
14 czerwca w Sejmie posłowie z opozycji podkreślali, iż ich kluby nie mogą zaakceptować tej ustawy.
– Mówiliśmy, iż nasza decyzja zależeć będzie od przyjęcia poprawek podczas posiedzenia sejmowej Komisji Zdrowia. Jednak choćby te najprostsze nie zostały uwzględnione – tłumaczyła posłanka Koalicji Obywatelskiej Elżbieta Gelert.
Z kolei poseł Koalicji Polskiej Dariusz Klimczak zwrócił uwagę, iż „pierwotny projekt rządowy dotyczący jakości odrzucono w kwietniu w Sejmie”.
– Rządzący „na szybko” zaproponowali dokument poselski. Wykreślono z niego najbardziej kontrowersyjne zapisy, ale to nie oznacza, iż wciąż nie brakuje w nim wad. Krytyka dotyczy między innymi systemu akredytacyjnego i „podwójnej” roli Narodowego Funduszu Zdrowia. Nie będzie naszej zgody, aby płatnik spełniał podwójną funkcję przy akredytacji – tłumaczył Klimczak, podkreślając, iż „przez pośpiech nie było czasu w konsultacje społeczne”.
Streszczenie – przepisy o prawach pacjenta
W projekcie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zaproponowano wprowadzenie pozasądowego systemu rekompensaty szkód z tytułu zdarzeń medycznych, obsługiwanego przez Rzecznika Praw Pacjenta, zamiast obecnych wojewódzkich komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, oraz powołanie Funduszu Kompensacyjnego Zdarzeń Medycznych – chodzi o możliwość szybkiego dochodzenia odszkodowania za niepożądane zdarzenia w szpitalach. Wysokość rekompensat ma wynosić od 2 tys. do 100 tys. zł. W przypadku między innymi zakażenia biologicznym czynnikiem chorobotwórczym lub za uszkodzenie ciała albo rozstrój zdrowia chory mógłby otrzymać od 2 tys. do 200 tys. zł, a rodzina za śmierć pacjenta – od 20 tys. do 100 tys. zł.
– Przewiduje się wprowadzenie rekompensat bez orzekania o winie, mającego na celu ustalenie, czy w sprawie objętej wnioskiem doszło do zdarzenia medycznego oraz wskazanie wysokości świadczenia należnego wnioskodawcy z tego tytułu – uzasadniono, podkreślając iż „przepisy mają być stosowane do zdarzeń medycznych będących następstwem udzielania lub zaniechania udzielenia świadczeń zdrowotnych w szpitalu i tylko w systemie finansowanym z pieniędzy publicznych – nie jest jednak wykluczone rozszerzenie działalności funduszu z czasem”.
– Podmiotem wskazanym do rozstrzygania w sprawach rekompensaty z tytułu zdarzeń medycznych w pierwszej instancji oraz obsługi funduszu będzie Rzecznik Praw Pacjenta. Świadczenia z funduszu będą przysługiwały pacjentowi albo jego rodzinie. Trzeba będzie się zdecydować na sposób dochodzenia roszczeń – wniesienie do sądu sprawy o odszkodowanie lub zadośćuczynienie wyklucza rozpatrzenie wniosku przez Rzecznika Praw Pacjenta. Składanie wniosków o przyznanie świadczenia kompensacyjnego będzie możliwe w terminie roku od dnia dowiedzenia się o zdarzeniu medycznym, nie dłużej niż do trzech lat od wystąpienia zdarzenia – poinformowano, dodając, iż „będzie to kosztować 300 zł”.
Wymieniono, iż „źródłem finansowania funduszu mają być:
– odpis z przychodów z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne,
– opłaty od wniosków o wypłatę świadczenia z tytułu zdarzenia medycznego,
– odsetki od zgromadzonych środków,
– inne źródła, na przykład spadki i darowizny”.
Streszczenie – dokument o jakości
W projekcie ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta nie ma już kontrowersyjnych dla części środowiska lekarskiego zapisów klauzuli no fault, które w poprzednich przepisach były.
– Projekt ma umożliwić wdrożenie rozwiązań prawno-organizacyjnych, które w sposób kompleksowy i skoordynowany będą realizowały priorytety polityki zdrowotnej w obszarze jakości – uzasadniono w dokumencie, wymieniając, iż „przedmiotem uregulowania są:
– autoryzacja,
– wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem,
– akredytacja,
– rejestry medyczne”.
W projekcie zapisano też, iż „ustawa wprowadza wymóg obligatoryjnej autoryzacji podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, którą wydawać będzie prezes Narodowego Funduszu Zdrowia”.
.
