Nie istnieją jednak badania, które szczegółowo opracowałyby ten problem. Zajął się tym międzynarodowy zespół naukowców i klinicystów. Postanowił on zbadać częstości występowania i czynników ryzyka ZMO u pacjentów poddawanych operacjom kręgosłupa z powodu uszkodzeń klatki piersiowej i odcinka lędźwiowego.
Do badania wybrano dane pacjentów poddawanych operacjom kręgosłupa z powodu złamań w obrębie klatki piersiowej i odcinka lędźwiowego w latach 2015–2020. Zostali oni zidentyfikowani w bazie danych PearlDiver Patient Claims przy użyciu kodów ICD-10. Wykluczono osoby, które przeszły też operację 14 dni przed lub 21 dni po operacji kręgosłupa, co wskazywałoby na złamania patologiczne.
Dane kliniczne zebrane z bazy danych PearlDiver, na podstawie kodów ICD-10, obejmowały takie czynniki, jak płeć, wiek, cukrzyca, palenie tytoniu, otyłość, wskaźnik współwystępowania Elixhausera (ECI), wskaźnik współwystępowania choroby Charlsona (CCI) oraz ZMO. Do oceny związku potencjalnych czynników ryzyka i częstości infekcji miejsca operowanego zastosowano analizę jednoczynnikową. Do zidentyfikowania niezależnych czynników ryzyka infekcji miejsca operowanego wykorzystano analizę wielowymiarową.
Ostatecznie do badania włączono 11 401 pacjentów poddanych operacji kręgosłupa z powodu złamań w obrębie klatki piersiowej i odcinka lędźwiowego. U 860 pacjentów rozwinęła się infekcja miejsca operowanego (7,5 proc.). Czynnikami ryzyka istotnie związanymi z infekcją miejsca operowanego w analizie jednoczynnikowej były: cukrzyca (OR 1,50; 95% CI, 1,30–1,73), otyłość (OR 1,66; 95% CI, 1,44–1,92), wiek, ECI i CCI. W analizie wielu zmiennych otyłość i ECI były niezależnie związane z infekcją miejsca operowanego.
Jak stwierdzili autorzy publikacji, nieplanowana operacja złamań w obrębie klatki piersiowej i odcinka lędźwiowego wiąże się z 7,5-proc. ryzykiem wystąpienia infekcji miejsca operowanego. Otyłość i ECI są niezależnymi predyktorami infekcji miejsca operowanego w tej populacji.
Opracowanie: Marek Meissner
