RPO włącza się do prac nad programem psychiatrycznej opieki środowiskowej

Zdjęcie: 123RF


Dla Rzecznika Praw Obywatelskich ważna jest kooperacja pomiędzy opieką środowiskową realizowaną w obszarze ochrony zdrowia psychicznego osób dorosłych a psychiatrią dla dzieci i młodzieży

W Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich odbyło się spotkanie poświęcone opiece środowiskowej, które było kontynuacją tematu omawianego na ostatnim posiedzeniu Komisji Ekspertów ds. Ochrony Zdrowia Psychicznego.

W czasie spotkania przedstawiono cele i założenia programu pilotażowego oraz problemy, z jakimi przyszło się mierzyć w czasie testowania środowiskowego modelu psychiatrycznej opieki zdrowotnej. Przedmiotami dyskusji były również kwestia finansowania i rozliczania świadczeń przez płatnika oraz potrzeby ponadresortowej współpracy.

Spotkanie zakończyło się wspólnym wnioskiem o konieczności dalszej współpracy na rzecz poprawy dostępu do środowiskowego modelu opieki psychiatrycznej, opartego na centrach zdrowia psychicznego. Model ten jest bowiem uznany we współczesnym świecie za najlepsze rozwiązanie zapewniające pacjentom optymalne warunki do zdrowienia i powrotu do życia w społeczeństwie przy jednoczesnym minimalizowaniu skutków stygmatyzacji wynikających z kryzysu psychicznego.

W spotkaniu udział wzięli zastępca RPO Valeri Vachev, dyrektor Zespołu Prawa Administracyjnego i Gospodarczego Piotr Mierzejewski i naczelnik wydziału Joanna Koczorowska. Biuro do spraw pilotażu Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego reprezentowały kierownik biura dr n. med. Anna Depukat oraz rzeczniczka prasowa biura Katarzyna Szczerbowska.

Celem psychiatrii środowiskowej jest zwiększanie potencjału zdrowia psychicznego dostępnego w społeczności przez zajmowanie się różnymi aspektami zdrowia psychicznego (m.in. promocja, prewencja), a nie tylko problemami zaburzeń psychicznych.

Wstępna ocena procesu wdrażania modelu pilotażowego pokazała, iż obszary wymagające szczególnej uwagi przy tworzeniu oraz rozwijaniu Centrów Zdrowia Psychicznego w Polsce to przede wszystkim kooperacja wielu specjalistów, grupy terapeutyczne z udziałem wszystkich członków CZP, ambulatoryjna opieka domowa – leczenie wielospecjalistyczne w domu, udział nieformalnych opiekunów, dostępność usług, autonomia pacjenta w kierowaniu usługami oraz kooperacja międzysektorowa.

Opracowanie: INK