Psychoterapia jako metoda wsparcia w leczeniu depresji związanej z Hashimoto

Zdjęcie: Psychoterapia jako metoda wsparcia w leczeniu depresji związanej z Hashimoto

Choroba Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy, to jedno z najczęstszych schorzeń autoimmunologicznych. Powoduje stopniową destrukcję tarczycy i jej niedoczynność, co wpływa na cały organizm. Jednak Hashimoto to nie tylko problemy hormonalne i metaboliczne, ale również wyzwania psychiczne. Wiele osób cierpiących na tę chorobę walczy z obniżonym nastrojem, przewlekłym zmęczeniem, stanami lękowymi, a choćby depresją.

Depresja związana z Hashimoto może mieć podłoże zarówno biologiczne, wynikające z niedoboru hormonów tarczycy, jak i psychologiczne – przewlekła choroba obciąża emocjonalnie i wpływa na jakość życia. Właśnie dlatego ważnym elementem leczenia, obok farmakoterapii i zmian stylu życia, jest psychoterapia.

Czym jest psychoterapia?

Psychoterapia to profesjonalna metoda leczenia i wsparcia psychicznego, która pomaga osobom zmagającym się z trudnościami emocjonalnymi, stresem, lękiem czy depresją. Opiera się na regularnych spotkaniach z terapeutą, podczas których pacjent ma możliwość zrozumienia swoich myśli, emocji i schematów działania. Proces terapeutyczny nie tylko pomaga w lepszym radzeniu sobie z codziennymi wyzwaniami, ale również prowadzi do trwałych zmian w sposobie myślenia i funkcjonowania.

Istnieje wiele podejść terapeutycznych, a każde z nich kładzie nacisk na inne aspekty pracy z pacjentem. Nie ma jednej, uniwersalnej metody, która sprawdziłaby się u wszystkich, dlatego ważne jest, aby znaleźć terapię dostosowaną do indywidualnych potrzeb danej osoby. Dla jednych istotne będzie skupienie się na pracy nad myślami i ich wpływem na emocje, dla innych najważniejsze może okazać się przepracowanie trudnych doświadczeń z przeszłości czy nauka radzenia sobie z napięciem psychicznym.

Psychoterapia może być krótkoterminowa – skoncentrowana na rozwiązaniu konkretnego problemu – lub długoterminowa, jeżeli konieczna jest głębsza praca nad emocjami i schematami myślowymi. W przypadku depresji związanej z Hashimoto istotne jest, aby terapeuta miał świadomość wpływu choroby przewlekłej na psychikę pacjenta. Tylko wtedy terapia może stać się realnym wsparciem w codziennym funkcjonowaniu i pomóc pacjentowi odzyskać równowagę psychiczną.

Hashimoto a depresja – jak są ze sobą powiązane?

Depresja w przebiegu Hashimoto to problem, który dotyka wielu pacjentów, ale często bywa bagatelizowany lub mylony z ogólnym zmęczeniem. Chorzy zgłaszają objawy takie jak długotrwałe przygnębienie, poczucie pustki, brak energii do działania, trudności z koncentracją czy zaburzenia snu. Warto jednak pamiętać, iż depresja w Hashimoto nie wynika jedynie z trudnych doświadczeń życiowych, ale często jest efektem zmian zachodzących w organizmie.

Niedoczynność tarczycy prowadzi do zaburzeń w wydzielaniu neuroprzekaźników, takich jak serotonina i dopamina. To one odpowiadają za regulację nastroju i odczuwanie przyjemności, a ich niedobór sprzyja depresji. Ponadto przewlekły stan zapalny i nadreaktywność układu odpornościowego mogą wpływać na funkcjonowanie mózgu.

Oprócz czynników biologicznych depresja w Hashimoto ma również aspekt psychologiczny. Chorzy często czują się bezsilni wobec choroby, która wymaga leczenia do końca życia. Objawy takie jak przyrost masy ciała, zmęczenie, wypadanie włosów czy trudności z koncentracją mogą obniżać poczucie własnej wartości i prowadzić do wycofania społecznego. Wiele osób walczy z niezrozumieniem ze strony otoczenia, co dodatkowo potęguje ich poczucie izolacji.

Jak psychoterapia pomaga w depresji związanej z Hashimoto?

Psychoterapia może odegrać kluczową rolę w leczeniu depresji towarzyszącej Hashimoto, pomagając pacjentowi nie tylko radzić sobie z emocjonalnymi skutkami choroby, ale także poprawić jego codzienne funkcjonowanie.

Wiele osób z Hashimoto odczuwa silny stres i lęk związany z nieprzewidywalnością choroby oraz koniecznością dostosowywania swojego stylu życia. Psychoterapia pomaga pacjentom lepiej zrozumieć swoje reakcje emocjonalne i znaleźć skuteczne sposoby radzenia sobie z napięciem psychicznym. Choroba przewlekła często wiąże się z poczuciem braku kontroli nad własnym ciałem, co może prowadzić do frustracji i poczucia zagubienia. Praca z terapeutą pozwala pacjentowi na odnalezienie poczucia sprawczości i nauczenie się akceptacji swojego stanu zdrowia.

Pacjenci z Hashimoto często mają tendencję do negatywnego myślenia o sobie i surowej samooceny. W psychoterapii mogą nauczyć się, jak zmieniać destrukcyjne schematy myślowe i budować bardziej pozytywną relację ze sobą. Terapia pozwala również na przepracowanie emocji związanych z chorobą, takich jak złość, smutek czy poczucie niesprawiedliwości.

Ważnym elementem psychoterapii jest także nauka technik relaksacyjnych i redukcji stresu. Chroniczny stres może negatywnie wpływać na tarczycę i nasilać objawy choroby, dlatego umiejętność radzenia sobie z napięciem psychicznym jest niezwykle cenna dla osób z Hashimoto. Terapia pomaga również pacjentom odzyskać motywację do dbania o siebie – regularnej aktywności fizycznej, zdrowej diety i odpowiedniego odpoczynku, które wspierają funkcjonowanie organizmu.