Nowe badanie wykazało, iż preparaty imsapepimut i etimupepimut w połączeniu z pembrolizumabem w leczeniu zaawansowanego czerniaka prowadzą do poprawy przeżycia wolnego od progresji.
Zaawansowany, nieoperacyjny lub przerzutowy czerniak jest nowotworem o wysokiej agresywności, dla którego standardowe leczenie immunoterpią obejmuje m.in. inhibitory PD-1, takie jak pembrolizumab. Badania nad nowymi, eksperymentalnymi szczepionkami przeciwnowotworowymi wykazują jednak obiecujące możliwości poprawy wyników leczenia w tej trudnej grupie pacjentów. W badaniu fazy III IOB-013/KN-D18 oceniano skuteczność terapii pierwszej linii z zastosowaniem adjuwantowej szczepionki imsapepimut i etimupepimut w połączeniu z pembrolizumabem w porównaniu do pembrolizumabu w monoterapii u pacjentów z zaawansowanym czerniakiem.
Chociaż pierwotny punkt końcowy, jakim było przeżycie wolne od progresji (PFS), nie osiągnął w pełni ustalonego poziomu istotności statystycznej (P ≤ 0,045), kombinacja szczepionek z pembrolizumabem wykazała wyraźną poprawę w porównaniu z samym pembrolizumabem, osiągając hazard ratio (HR) 0,77 (95% CI, 0,58–1,00; P = 0,056) i medianę PFS wynoszącą 19,4 miesiąca versus 11,0 miesiąca w ramieniu z monoterapią. Szczególnie znaczące korzyści odnotowano u pacjentów bez ekspresji PD-L1 gdzie HR wynosił 0,54 (95% CI, 0,35–0,85), a mediana PFS wyniosła 16,6 miesiąca w porównaniu do 3,0 miesiąca dla pacjentów leczonych wyłącznie pembrolizumabem. W badaniu zaobserwowano również trend w kierunku poprawy całkowitego przeżycia (OS) w grupie z leczeniem skojarzonum (HR, 0,79), choć dane OS pozostają jeszcze niepełne.
Badanie IOB-013/KN-D18 miało charakter otwarty i randomizowany, obejmując 407 pacjentów z wcześniej nieleczonym, nieoperacyjnym lub przerzutowym czerniakiem. Szczepionki imsapepimut i etimupepimut mają działanie immunomodulacyjne, stymulując proliferację limfocytów T skierowanych wobec IDO1–dodatnich i/lub PD-L1–dodatnich w mikrośrodowisku nowotworowym.
W badaniu pacjenci byli losowo przydzieleni do odpowiednich kohort terapeutycznych. W ramieniu A pacjenci otrzymywali leczenie pierwszej linii pembrolizumabem dożylnie (IV) w dawce 200 mg co 3 tygodnie przez maksymalnie 3 cykle przed zabiegiem, a następnie kontynuowali leczenie pembrolizumabem po zabiegu. W ramieniu B pacjenci poddani byli obserwacji po standardowym zabiegu chirurgicznym. Natomiast w ramieniu C pacjenci otrzymywali kombinację imsapepimut i etimupepimut z pembrolizumabem, zarówno przed, jak i po zabiegu, w schemacie obejmującym kilka cykli terapii.
Pierwotnym punktem końcowym badania było przeżycie wolne od progresji, natomiast drugorzędowe punkty obejmowały całkowite przeżycie, odsetek odpowiedzi całkowitej, czas trwania odpowiedzi, czas do uzyskania odpowiedzi całkowitej, wskaźnik kontroli choroby oraz bezpieczeństwo i tolerancję leczenia. Badano także markery biologiczne w krwi i tkankach nowotworowych.
W analizie pacjentów, którzy nie byli wcześniej leczeni terapią neoadiuwantową czy adiuwantową anty–PD-1 (n = 371), kombinacja szczepionek z pembrolizumabem wykazała jeszcze większą korzyść w PFS w porównaniu do monoterapii (HR, 0,74; 95% CI, 0,56–0,98; nominal P = 0,037), z medianą PFS wynoszącą 24,8 miesiąca w porównaniu do 11,0 miesiąca. Poprawa przeżycia wolnego od progresji była obserwowana w niemal wszystkich analizowanych podgrupach pacjentów, w tym u osób z niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi.
Terapia skojarzona była dobrze tolerowana, a najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były reakcje w miejscu wstrzyknięcia (56%), które były przejściowe i ustępowały w trakcie leczenia. Nie stwierdzono nowych toksyczności.
Eksperci podkreślają, iż wyniki te wskazują na realny potencjał szczepionki przeciwnowotworowej w leczeniu pacjentów z zaawansowanym czerniakiem. Szczególne znaczenie ma obserwowana poprawa u pacjentów z niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi, w tym u pacjentów z guzami bez ekspresji PD-L1, gdzie dotychczasowe opcje terapeutyczne były ograniczone.
Na podstawie tych wyników firma IO Biotech planuje podjąć rozmowy z amerykańską FDA w celu omówienia potencjalnej ścieżki zatwierdzenia szczepionki jako terapii dla pacjentów z zaawansowanym czerniakiem.
Podsumowując, kombinacja szczepionek imsapepimut i etimupepimut z pembrolizumabem w leczeniu pierwszej linii zaawansowanego czerniaka wykazuje znaczący potencjał kliniczny, poprawiając przeżycie wolne od progresji, zachowując korzystny profil bezpieczeństwa i oferując nową perspektywę terapeutyczną w populacji pacjentów z ograniczonymi możliwościami leczenia.
.webp)
