Nowa terapia łącząca immunoterapię neoadjuwantową z radiochemioterapią przyniosła obiecujące wyniki u pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem płaskonabłonkowym przełyku.
Główny badacz dr Xuefeng Leng z Sichuan Cancer Hospital w Chengdu w Chinach przedstawił wyniki badania SCIENCE III fazy na sympozjum ASCO Gastrointestinal Cancers Symposium 2025 w San Francisco (USA).
Wieloośrodkowe badanie wykazało, iż dodanie inhibitora białka programowanej śmierci komórki 1 (PD-1) sintilimabu do neoadjuwantowej radiochemioterapii osiągnęło odsetek patologicznej całkowitej odpowiedzi (pCR) wynoszący 60% w porównaniu z 47,3% w przypadku samej radiochemioterapii u pacjentów z resekcyjnym miejscowo zaawansowanym rakiem płaskonabłonkowym przełyku (ESCC), bez zwiększania ryzyka chirurgicznego.
– Podczas gdy neoadjuwantowa radiochemioterapia lub chemioterapia jest standardowym leczeniem miejscowo zaawansowanego ESCC, optymalna strategia leczenia neoadjuwantowego pozostaje niepewna w erze immunoterapii – powiedział dr Leng. – Nasze odkrycia sugerują, iż dodanie sintilimabu do neoadjuwantowej radiochemioterapii może poprawić patologiczne wyniki pełnej odpowiedzi bez zwiększania ryzyka chirurgicznego. Schemat ten ma potencjał, aby stać się nowym standardem opieki w najbliższej przyszłości –ocenił badacz.
Okres badania
Do badania SCIENCE (NCT05244798) włączono 146 pacjentów w okresie od listopada 2022 r. do czerwca 2024 r. w czterech ośrodkach w Chinach. Kwalifikujący się pacjenci mieli wcześniej nieleczony, resekcyjny, miejscowo zaawansowany ESCC klatki piersiowej w stopniu zaawansowania cT1N2-3M0 lub cT2-4aN0-3M0.
Uczestnicy zostali losowo przydzieleni w stosunku 1:1:1 do otrzymania jednego z trzech schematów leczenia neoadjuwantowego: dwa cykle sintilimabu plus chemioterapia (nab-paklitaksel i karboplatyna) w grupie A, sintilimab plus jednoczesna chemioradioterapia (nab-paklitaksel i karboplatyna podawane razem z promieniowaniem 41,4 Gy) w grupie B oraz jednoczesna sama chemioradioterapia (nab-paklitaksel i karboplatyna podawane razem z promieniowaniem 41,4 Gy, bez sintilimabu) w grupie C. Wszyscy pacjenci przeszli operację 6-8 tygodni po zakończeniu przypisanego im schematu leczenia neoadjuwantowego.
W wywiadzie dr Leng wyjaśnił powody stosowania sintilimabu wśród innych inhibitorów immunologicznych punktów kontrolnych: Został wybrany ze względu na jego dobrze rozpoznaną skuteczność i profil bezpieczeństwa oraz tego powodu, iż jest szeroko stosowany w wielu metodach leczenia raka. Przypomniał, iż badanie ORIENT-15 wykazało dobrą skuteczność w zaawansowanym leczeniu ESCC pierwszego rzutu, niezależnie od statusu ekspresji PD-L1 [PD ligand 1], co doprowadziło do jego zatwierdzenia w 2022 r. w Chinach.
Charakterystyka badanej populacji była dobrze zrównoważona we wszystkich grupach, z przewagą pacjentów płci męskiej (89,7%) i pacjentów z chorobą w stadium klinicznym III (72,6%). Większość guzów zlokalizowana była w środkowej części przełyku piersiowego (51,4%).
Poprawa wskaźników odpowiedzi
Wstępna analiza, przeprowadzona przy około jednej trzeciej planowanej rekrutacji, koncentrowała się na wskaźnikach pCR, które były pierwszorzędowym punktem końcowym. Wskaźniki pCR wynosiły 13% w przypadku sintilimabu w skojarzeniu z chemioterapią (grupa A), 60% w przypadku sintilimabu w skojarzeniu z chemioradioterapią (grupa B) i 47,3% w przypadku samej chemioradioterapii (grupa C).
Różnica w pCR między grupą B a grupą A była szczególnie zauważalna i wyniosła 47% (95% CI, 27,8-62,2; iloraz szans [OR], 10,0; 95% CI, 3,7-30,8; P < 0,0001). Grupa C również wykazała wyższość nad grupą A, z różnicą 34,2% (95% CI, 16,4-49,1; LUB 6.0; 95% CI, 2,3-17,8; P = 0,0005).
Wyniki
Wszyscy pacjenci ukończyli leczenie neoadjuwantowe i przystąpili do resekcji chirurgicznej, osiągneli 100% wskaźnik resekcji R0.
Dr Leng podkreślił, iż większość pacjentów przeszła minimalnie inwazyjne zabiegi, w tym torakoskopowe i wspomagane przez robota zabiegi McKeowna.
– Powikłania chirurgiczne były dobrze kontrolowane w tych ośrodkach o dużej objętości, a wskaźniki przeciekania zespoleń pozostały niskie we wszystkich ramionach – poinformował badacz.
Dr Leng wyjaśnił, iż 4-8 tygodniowe okno między zakończeniem terapii neoadjuwantowej a operacją pozwoliło na odpowiednią regresję guza, jednocześnie minimalizując zmiany zwłóknieniowe, które mogłyby skomplikować resekcję. – Zastosowanie małoinwazyjnej ezofagektomii z systematycznym wycinaniem węzłów chłonnych przez doświadczonych chirurgów zapewniło precyzyjne usunięcie guza i optymalne usunięcie węzłów chłonnych – przekazał naukowiec.
Zwrócił uwagę na interesujące odkrycie dotyczące specyficznej toksyczności: "Grupa B, łącząca chemioradioterapię z immunoterapią, wykazała niższe wskaźniki limfopenii, leukopenii i neutropenii w porównaniu z samą chemioradioterapią".
– Wstępne wyniki badania SCIENCE sugerują, iż dodanie sintilimabu do chemoradioterapii neoadjuwantowej poprawia patologiczny odsetek całkowitej odpowiedzi w resekcyjnym raku płaskonabłonkowym przełyku – zauważył dr Harry H. Yoon z Mayo Clinic w Rochester w stanie Minnesota (USA), dodając, iż wynik ten opiera się na wcześniejszych danych sugerujących, iż immunoterapia poprawia patologiczną całkowitą odpowiedź w ESCC bez przerzutów.
