Każde pokolenie chce być wyjątkowe i zapisać w historii swój własny indywidualny ślad. Pod tym względem szczególnie wyróżniają się przedstawiciele najmłodszych generacji. Pokolenie płatków śniegu to określenie, które idealnie opisuje młode osoby cechujące się wysoką wrażliwością, delikatnością, silnym indywidualizmem i skupieniem na swoich potrzebach. Cechy te niejednokrotnie powodują mnóstwo problemów, zwłaszcza w pracy.
Pokolenie płatków śniegu – wyjątkowi i delikatni
Pokolenie płatków śniegu to termin, który określa dzisiejszych nastolatków i dwudziestokilkulatków, czyli osoby urodzone pod koniec lat 90. lub po roku 2000. To jednak nie metryka jest w tym wypadku najistotniejsza, ale pewien charakterystyczny zespół cech, który wyróżnia większość przedstawicieli tej generacji. Inspiracją do powstania tej nietypowej nazwy była książka „Fight Club” Chucka Palahniuka. W pewnym momencie pada w niej zdanie: „Nie jesteś wyjątkowy. Nie jesteś pięknym i unikalnym płatkiem śniegu”. Młode pokolenie chce być jednak właśnie tak postrzegane – jako wyjątkowe i niepowtarzalne.
Zdaniem psychologów pokolenie to charakteryzuje się silnym indywidualizmem, poczuciem własnej wyjątkowości oraz szczególną koncentracją na swoich potrzebach. Potrafią być bardzo ekstrawaganccy, przekonani o swojej nieomylności i braku ograniczeń, dlatego zwykle niezbyt dobrze przyjmują wszelkie uwagi i krytykę, choćby ta zasłużona i konstruktywna. Jednocześnie “płatki śniegu” bywają nadmiernie wrażliwi i delikatni, a przez to mało odporni na stres i lękliwi wobec zmian.
Wszystkie te cechy mogą powodować, iż pokolenie to przecenia swoje możliwości i kompetencje, a to przekłada się na ich aktywność zawodową. Pracodawcy często narzekają, iż nie przykładają się do swoich obowiązków w stu procentach i mają zbyt wysokie oczekiwania finansowe. Zdaniem innych jest to po prostu pierwsze pokolenie, które ceni swój czas i umiejętności. Pokolenie płatków śniegu nie pozwala się wykorzystywać, bardziej niż na karierę stawia na komfort, odpoczynek, rozwijanie swoich pasji i dobre samopoczucie, przede wszystkim psychiczne.
Generacja płatków śniegu. Kim są jego przedstawiciele?
Wyjątkowa wrażliwość pokolenia płatków śniegu sprawia, iż młodzi nie zawsze dobrze radzą sobie z wejściem w dorosłości i bywają dosyć nieporadni życiowo. Biorą do siebie każdą nieprzychylną uwagę i bardzo ją przeżywają. Każde choćby najmniejsze nieporozumienie czy konflikt jest dla nich niezwykle bolesnym doświadczeniem.
Według psychologów pokolenie płatków śniegu to najczęściej dzieci wychowane przez rodziców w takim modelu opieki, który potocznie nazywamy “trzymaniem pod kloszem”. Przez większość życia rodzice robili wszystko, aby dziecku żyło się lepiej i łatwiej – usuwali wszelkie przeszkody, rozwiązywali problemy, chwalili i starali się unikać sytuacji konfliktowych. Dlatego teraz niektóre dzieci mogą mieć problem z zetknięciem się z rzeczywistością i radzeniem sobie ze stresem.
