Podobne ryzyko MACE przy stosowaniu leków biologicznych w łuszczycy i ŁZS

termedia.pl 1 miesiąc temu

Zdjęcie: 123RF

Analiza baz danych wykazała, iż częstość występowania poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych nie różni się istotnie pomiędzy poszczególnymi lekami biologicznymi stosowanymi w leczeniu łuszczycy lub łuszczycowego zapalenia stawów.

Przeanalizowane dane z bazy danych dokumentacji medycznej TriNetX obejmowały 32 758 pacjentów leczonych inhibitorami TNF (TNFi, 62,9 proc.), inhibitorami IL-17i (15,4 proc.), IL-23i (10,7 proc.) i IL-12i/IL-23i (10,7 proc.). Naukowcy obliczyli zależne od czasu ryzyko MACE (połączenie zawału mięśnia sercowego, rewaskularyzacji wieńcowej, udaru niedokrwiennego), używając wielomianowych współczynników ryzyka proporcjonalnego Coxa. Odniesieniem była ekspozycja na TNF. Analizy podzbiorów porównywały MACE u pacjentów z istniejącą chorobą sercowo-naczyniową i bez niej.

Wyniki analiz, w porównaniu ze stosowaniem TNF-1, nie stwierdzono różnic w częstości występowania zdarzeń MACE w grupie leczonej IL-17i, IL-23i lub IL-12i/IL-23i. Nie stwierdzono również istotnych różnic między grupami biologicznymi w częstości występowania zastoinowej niewydolności serca, zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu.