Po tych cechach możesz poznać, czy ktoś miał trudne dzieciństwo. Ostatni punkt zaskakuje

Zdjęcie: Fot. pixabay / ACWells


Nasz charakter, zachowanie, wybory, których dokonujemy - w dużej mierze wpływ na to miało nasze dzieciństwo. Dla jednych było ono pełne rodzicielskiego ciepła, wsparcia i niekończących się pokładów miłości. Inni odczuwali strach, starając się spełnić oczekiwania innych i dopasować do sytuacji. Z czasem udało się wyjść na prostą, rozpocząć nowe życie, jednak okazuje się, iż choćby mimo zerwania toksycznych relacji, wciąż wiele osób nie uporało się z przeszłością.
Nasze wybory oraz to, kim dziś jesteśmy i jak się zachowujemy to w dużej mierze wynik pewnych mechanizmów, które zostały ukształtowane w okresie dzieciństwa. Nie zawsze był to szczęśliwy i pełny miłości czas. Dla wielu naznaczony jest bólem i traumą, z którą przez cały czas się mierzą. Sposobem, by uporać się z przeszłością, jest przede wszystkim krok w kierunku uświadomienia sobie szkodliwych zachowań, które zostały nabyte w odpowiedzi na odrzucenie i przemoc. Oto zbiór cech, które mogą świadczyć o trudnym dzieciństwie - ta ostatnia może zaskoczyć wielu.


REKLAMA


Zobacz wideo Jak Michał Szpak wspomina szkołę? "Dla mnie ten okres nie był traumatyczny"


Cechy osób, które świadczą o trudnym dzieciństwie
Badania wykazują, iż dzieciństwo obarczone traumą, zaniedbaniem lub przemocą (nie zawsze fizyczną) może prowadzić do poważnych konsekwencji emocjonalnych u dorosłych. Jakich? Przekrój jest dość spory, ale można tu zaliczyć lęk, apatię, wycofanie, niebezpieczny styl przywiązania, ciągłe obarczanie się winą. To wszystko może prowadzić do depresji i innych poważnych chorób.


Zatem o jakie cechy przejawiają dorosłe osoby, które miały trudne dzieciństwo i przez cały czas nie uporały się z bólem i traumą?


Brak euforii z życia - osoby, które w czasach swojego dzieciństwa przeżyły jakąś traumę, często dziś nie potrafią czerpać euforii z życia. Są neurotyczne, apatyczne. Trudności, które pojawiają się na ich drodze, nadmiernie wyolbrzymiają. To oni są bardziej podatni na depresję, z którą mogą zmagać się latami.
Agresja, nad którą nie potrafią zapanować - łatwo wyprowadzić cię z równowagi? Częste wybuchy złości, które prowadzą do niekontrolowanej agresji słownej czy też fizycznej mogą świadczyć o problemach, z którymi trudno sobie poradzić. W domu, gdzie rodzice często wyładowywali swoje napięcie na dziecku, podnosili głos, a choćby używali siły, brak było szacunku i miłości. Dziś taki dorosły nie potrafi radzić sobie z emocjami.
Przepraszanie za wszystko - jedną z cech charakterystycznych dla osób, które jako dorośli zmagają się z traumą dzieciństwa, jest to, iż przepraszają za wszystko. Stawiają się zawsze w roli ofiary, która za wszelką cenę chce uniknąć konfliktu i konfrontacji - zawsze przeprasza. "Przepraszanie ma też inne funkcje, np. minimalizuje ryzyko, iż ktoś nas odrzuci lub oceni negatywnie. Dla osób chcących poczuć bliskość i wsparcie staje się narzędziem, które pozwala lepiej się do kogoś dostosować i zyskać jego akceptację" - podaje portal zwierciadlo.pl.
Indywidualista, który nie lubi działać w grupie - osoby, które mierzą się z traumą z dzieciństwa, są nauczone, iż mogą i muszą polegać tylko na sobie. Nie potrafią zatem działać w grupie. Są indywidualistami. Może to powodować problemy w pracy, szczególnie tej, gdzie stawia się na działania grupowe.
Robienie tego, co oczekują od nas inni - polega to głównie na tym, iż osoby, które doświadczyły w dzieciństwie traumy związanej z zaniedbaniem emocjonalnym, często wykształcają w dorosłym życiu tendencję nadmiernego dostosowywania się do potrzeb innych. Po co? By uzyskać ich akceptację, zostać zauważonymi i docenionymi. To dorosły, który dorastał w środowisku, w którym by zasłużyć na miłość, należało spełnić stawiane przed nim wymagania. Zaspokojenie potrzeb innych nauczyło go, iż to jeden z lepszych sposobów na unikniecie konfliktu. Jednak cena za to jest bardzo wysoka. "W dorosłym życiu te wzorce mogą przeradzać się w chroniczne podporządkowywanie się, tłumienie własnych potrzeb i unikanie wyrażania swoich uczuć, by nie narazić się na konflikt lub odrzucenie" - podaje zwierciadlo.pl.


A ty? Rozpoznajesz w sobie, a może w kimś bliskim, którąś z Tych cech? Pamiętaj, iż by nabrać pewności siebie po traumatycznych przeżyciach, wyjść z tego błędnego koła i móc cieszyć się życiem konieczna jest terapia.