Jedną z częstszych chorób wieku dziecięcego jest ospa. Jak długo w domu powinno przebywać chore dziecko? Jest to najważniejsze pytanie, które zadają rodzice i opiekunowie. Izolacja to konieczność – ale ile powinna trwać? Sprawdź już teraz!
Ospa jest bardzo zaraźliwą chorobą, która wśród dzieci rozprzestrzenia się z szybkością błyskawicy. Ograniczenie kontaktów to jeden ze sposobów na to, by nie przechodziła z jednego dziecka na drugie. Co jeszcze można zrobić, kiedy kogoś dopadnie ospa? Jak długo w domu należy wtedy przebywać? W naszym artykule znajdziesz odpowiedzi na te i inne pytania.
W skrócie:
- Ospa wietrzna, wywołana przez wirus VZV, jest chorobą wysoce zaraźliwą, szczególnie wśród dzieci.
- Okres inkubacji ospy wynosi około 14 dni, po którym pojawiają się charakterystyczne objawy, takie jak swędząca wysypka, gorączka, ból głowy, ból mięśni, osłabienie, brak apetytu, i ogólne złe samopoczucie.
- Dziecko z ospą musi pozostać w domu przez około dwa tygodnie, aby uniknąć zarażenia innych. Niebezpieczeństwo mija, kiedy strupki po krostkach przyschną.
- Dorośli przechodzą ospę ciężej niż dzieci, a ryzyko zarażenia istnieje, o ile nie przechorowali ospy lub nie byli szczepieni.
- Szczepienie i izolacja to najlepsze sposoby zapobiegania ospie. jeżeli strupki nie przyschną, należy izolację przedłużyć.
Ospa – co wywołuje tę chorobę?
Ospa wietrzna jest chorobą, którą wywołuje wirus ospy wietrznej i półpaśca. Jest określany również jako VZV (Varicella-zoster virus) i należy do rodziny do rodziny Herpesviridae. Oznacza to, iż choroby takie jak małpia ospa, ospa mysia czy krowianka nie mają z nim nic wspólnego (wywołuje je bowiem wirus należący do rodzaju Orthopoxvirus). Mimo iż ospą wietrzną bardzo łatwo się zarazić, to u dzieci ma dość łagodny przebieg. Najczęściej chorują dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Jak można zarazić się ospą wietrzną?
Według lekarzy wirus ospy wietrznej jest bardzo zakaźny. Przenosi się drogą kropelkową (np. podczas mówienia) choćby na odległość kilkudziesięciu metrów, więc już samo przebywanie w jednym pomieszczeniu z osobą chorą jest bardzo ryzykowne.
O zakażenie pozostało łatwiej, o ile ktoś miał bezpośredni kontakt z wydzielinami chorego – nie tylko ze śliną, ale także z płynem, który wypełnia pęcherzyki. To jeden z najbardziej charakterystycznych objawów, jakie daje ospa wietrzna.
Pierwsze objawy ospy wietrznej
Ospa wietrzna to choroba, której okres wylęgania wynosi około 14 dni. Dopiero po tym czasie ospa u dzieci daje widoczne objawy. Jak można rozpoznać, iż ma się do czynienia właśnie z tą chorobą? Najbardziej charakterystyczne symptomy to:
- swędząca wysypka;
- gorączka (sięgająca 39 stopni Celsjusza);
- ból głowy;
- ból mięśni;
- osłabienie;
- brak apetytu;
- ogólne złe samopoczucie.
Zachorowanie na ospę nie oznacza jednoczesnego wystąpienia wszystkich objawów. Najpierw są one charakterystyczne dla przeziębienia – pojawia się wspomniany brak apetytu oraz gorączka. Dopiero później dostrzegalne stają się zmiany skórne. Są to wykwity w postaci czerwonych plamek albo grudek, które w kolejnych dniach zmieniają się w pęcherze wypełnione płynem. Mogą pojawiać się nie tylko na skórze rąk, nóg czy tułowia, ale także na błonie śluzowej jamy ustnej i narządach płciowych.
W kolejnej fazie bąble wysychają do postaci krosty ze strupem na powierzchni. To chyba najbardziej charakterystyczny symptom, jaki daje ospa. Jak długo w domu zatrzymać dziecko, które zachoruje na ospę wietrzną?
Ospa – jak długo w domu powinien zostać chory na ospę?
Jak już wspominaliśmy, ospa jest chorobą, którą bardzo łatwo „złapać”. Dlatego, aby nie zarażać innych, kontakt z chorym powinien być mocno ograniczony. Dziecko z ospą musi pozostać w domu przez jakieś dwa tygodnie (czyli tyle, ile zwykle trwa ospa wietrzna), by nie spowodowało małej epidemii w swoim otoczeniu.
Zapamiętaj!
Zwykle niebezpieczeństwo mija, kiedy strupki po krostkach przyschną, ale zawsze warto skonsultować się z lekarzem. Dziecko nie musi leżeć w łóżku, o ile nie gorączkuje ani nie jest osłabione, co pojawia się przy chorobie takiej jak ospa. Jak długo w domu ma zostać rekonwalescent, zależy głównie od stanu pęcherzyków.
Przebieg choroby – jak wygląda leczenie ospy wietrznej?
Dzieci zwykle przechodzą ospę wietrzną dosyć łagodnie i występują u nich adekwatnie modelowe objawy. Nie oznacza to, iż przebieg choroby nie ma na nie żadnego wpływu. Leczenie ospy u dzieci zwykle polega na leczeniu objawowym i jest to:
- zbijanie gorączki (bardzo wysoka wymaga konsultacji lekarskiej);
- podawanie przepisanych przez lekarza leków przeciwbólowych;
- podawanie leków przeciwhistaminowych, które łagodzą świąd.
Warto pilnować, by dziecko nie drapało pęcherzyków. Prowadzi to bowiem do powstawania ranek, rozwoju bakterii, a w konsekwencji nadkażeń bakteryjnych i blizn. Zaniedbanie leczenia może być źródłem innych powikłań ospy wietrznej.
Przebieg ospy u dorosłych
Chociaż dzieci przechodzą ospę łagodnie, dorośli mogą spodziewać się dość ciężkiego przebiegu tej choroby zakaźnej. Dotyczy to również nastolatków od 12. roku życia. Ryzyko zarażenia w wieku dorosłym istnieje wtedy, gdy osoba nie była szczepiona ani nie przechorowała ospy (przechorowanie ospy wietrznej daje odporność na całe życie).
Objawy choroby są takie same, jak u dzieci, ale później może dojść do hospitalizacji oraz rozwoju powikłań takich jak blizny i nadkażenia prowadzące choćby do sepsy. Ospa u dorosłych to choroba, której nie można bagatelizować!
Jak uchronić się przed wirusem ospy?
Skuteczną metodą obrony przed wirusem jest zaszczepienie dziecka przeciwko ospie wietrznej. Szczepienie na ospę chroni przed zachorowaniem aż 95% dzieci. jeżeli zaś u zaszczepionego dziecka choroba się pojawi, wówczas jej przebieg jest łagodniejszy, a powikłania po ospie nie będą takie groźne. Z tego powodu powszechną praktyką jest szczepienie ludzi podatnych na infekcje, które miały kontakt z osobą chorą. Szczepionkę podaje się profilaktycznie w ciągu 72 godzin od ryzykownej sytuacji.
Szczepienie przeciwko ospie polega na podaniu odpowiednio zmodyfikowanych żywych wirusów, które nie powodują choroby, a stymulują organizm do produkcji przeciwciał. Ten mechanizm wykorzystują organizatorzy tzw. ospa party, czyli spotkań dzieci zdrowych z chorymi. Biorą w nich udział przeciwnicy szczepień, którzy chcą nabyć odporność po przechorowaniu ospy. Lekarze walczą z tym zjawiskiem, określając je jako bardzo niebezpieczne.
Szczepienie i izolacja to najlepsze sposoby zapobiegania ospie. Jak długo w domu zatrzymać chore dziecko, zależy od jego samopoczucia. Przypominamy, iż izolacja powinna trwać przynajmniej dwa tygodnie. jeżeli strupki nie przyschną, wtedy należy przedłużyć ten okres.
