Naukowcy z chińskiego zespołu badawczego postanowili zbadać, jak przebiega terapia osób z PZWB i NALFD.
U osób z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B zastosowano leki pierwszej linii terapeutycznej jako terapię początkową. Pacjentów pogrupowano według współwystępowania bądź niewystępowania niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby.
Grupy badacze poddano sześciomiesięcznej obserwacji, stosując analizy regresji Kaplana-Meiera i Coxa do oszacowania wpływu NAFLD na całkowitą odpowiedź immunologiczną (CVR).
Badaniem objęto 267 pacjentów, z czego u 103 przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B wystąpiło wraz z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby, u 164 takiego współwystępowania nie stwierdzono. Dokonano porównania wyjściowych poziomów HBV DNA i dodatniego wyniku HBeAg. Pacjenci ze współistniejącą NAFLD wykazywali mniejszy spadek poziomu DNA HBV, qHBsAg, pgRNA i enzymów wątrobowych w czasie terapii. Ponadto skumulowana częstość występowania CVR była znacznie niższa, a wiremii niskiego poziomu (LLV) była znacznie wyższa po 6, 12, 18, 24 miesiącach. Pierwsza odpowiedź immunologiczna w PZWB była opóźniona przy obecności NAFLD (11,0 vs. 7,0 miesięcy) i dalej przedłużona wraz z wyższym stopniem stłuszczenia wątroby (stopień 2-3 vs. 1: 13,0 vs. 9,0 miesięcy).
W analizie wieloczynnikowej dodatni wynik HBeAg (HR: 0,650), stopień stłuszczenia (G2 [HR: 0,447]; G3 [HR: 0,085]) i DNA HBV (log10 j.m./ml ) (HR: 0,687) były istotnie związane z opóźnioną odpowiedzią immunologiczną, podczas gdy wzrost poziomu martwiczego zapalenia (HR: 1,758,) przyspieszał taką odpowiedź.
Jak wskazywały dane u chorych na przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B otrzymujących początkową terapię przeciwwirusową niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby wiązała się więc z wyższymi stężeniami HBV DNA, pgRNA i enzymów wątrobowych oraz częstszym występowaniem LLV i opóźnioną odpowiedzią immunologiczną.
Opracował Marek Meissner
