Opieka nad osobą niepełnosprawną w rodzinie wymaga często podjęcia decyzji o rezygnacji z pracy przez jednego z rodziców. Ale są i takie sytuacje, iż bardziej opłacalne jest zatrudnienie kogoś do opieki nad dzieckiem.
Znaczny stopień niepełnosprawności powoduje często konieczność otoczenia dziecka stała opieką i zmusza najczęściej matki do rezygnacji z pracy, gdyż dziecko nie może samodzielnie się ubrać, jeść czy bawić lub wykonywać szeregu innych czynności. To jest oczywiście także dbałość o rehabilitację dziecka, która może często spowodować duże postępy w funkcjonowaniu OzN. Mama staje się więc najważniejszą opiekunką i terapeutką swojego dziecka.
Dla części rodzin bardziej praktycznym i korzystniejszym rozwiązaniem jest wynajęcie opiekunki lub opiekuna dla dziecka, gdyż rezygnacja z pracy jednego z rodziców byłaby dla rodziny kosztowniejsza ekonomicznie. Albo chodzi o zachowanie dotychczasowego sposobu, trybu życia, żeby niepełnosprawność nie stała się dla rodziny „wyrokiem”.
Tu jednak często pojawia się problem z rekrutacją kandydatek/kandydatów do takiej pracy, gdyż choćby jeżeli nie mają oni żadnych psychicznych uprzedzeń, zahamowani, nie kierują się stereotypami w stosunku do OzN, to po prostu obawiają się wzięcia odpowiedzialności za niepełnosprawne dziecko. Czasami jest to choćby lęk, iż można dziecku zrobić krzywdę. Na szczęście takich postaw jest coraz mniej dzięki większej świadomości społecznej i rosnącej tolerancji wśród Polaków wobec osób z niepełnosprawnościami.
Dzięki temu coraz łatwiej jest także zatrudnić opiekunki dorywczo, np. raz-dwa razy w tygodniu na kilka godzin. W tym czasie rodzice mogą załatwić różne sprawy urzędowe, prywatne czy pójść do znajomych. Taka pomoc pozytywnie wpływa na cała rodzinę, pozwala jej normalnie funkcjonować, patrzeć w przyszłość swoją i swoich dzieci z optymizmem.
