Choroba wieńcowa dotyka dużej części populacji. Jej obecność to nic innego jak spanie na tykającej bombie, stąd działania zmierzające do neutralizacji licznych zagrożeń wciąż są obiektem zainteresowania badaczy i klinicystów. Dla jednych i drugich cenne dane zaprezentowano na łamach prestiżowego „The Lancet Diabetes & Endocrinology”.
Zaburzenia gospodarki glukozowej można rozpoznać m.in. dzięki pomiaru stężenia glukozy w osoczu na czczo, stężenia hemoglobiny glikowanej i doustnego testu tolerancji glukozy (OGTT). Najwyższy odsetek wyników dodatnich zapewnia OGTT, z kolei najszybszym i najprostszym jest pomiar odsetka hemoglobiny glikowanej. A który test dostarcza najbardziej przydatnych klinicznie danych w kontekście oceny ryzyka sercowo-naczyniowego? Udzielenia odpowiedzi na to pytanie podjął się międzynarodowy zespół naukowców na podstawie połączonych danych z badań EUROASPIRE IV i V.
Oba badania przeprowadzono w 131 ośrodkach w 27 krajach europejskich. Kwalifikowano pacjentów w wieku 18–80 lat (w sumie 16 259 osób), nie chorujących na cukrzycę, z rozpoznaną chorobą wieńcową (6–36 lub 6–24 miesiące przed badaniem odpowiednio na EUROASPIRE IV i V). Pacjentów badano dzięki OGTT i oznaczenia odsetka hemoglobiny glikowanej, a kontrolę kolejnych incydentów sercowo-naczyniowych przeprowadzono dzięki kwestionariusza co najmniej 1 rok po badaniu wyjściowym.
Na początku badania u 22,5 proc. pacjentów stwierdzono nowo wykrytą cukrzycę typu 2 na podstawie samego OGTT, w porównaniu z 4,2 proc. na podstawie samej HbA1c. Nową dysglikemię, zdefiniowaną jako nowo wykryta cukrzyca typu 2 lub nieprawidłową tolerancję glukozy, stwierdzono według oznaczenia po 2h od obciążenia glukozą u 47,1 proc. osób. Stężenie glukozy po 2h na poziomie 9 mmol/l (162 mg/dl) ub więcej i hemoglobiny glikowanej co najmniej 5,9 proc. okazały się najsilniejszymi predyktorami poważnych incydentów sercowo-naczyniowych, podczas gdy oznaczenie glikemii na czczo nie wniosło żadnych wiarygodnych danych pod tym względem.
Według autorów najlepszym, najbardziej wiarygodnym wskaźnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego pod względem zaburzeń glikemii jest stężenie glukozy w 2. godzinie OGTT, stąd zalecają takie oznaczenie jako podstawowe narzędzie przesiewowe.
