Potwierdzają one potrzebę szczepień, szczególnie wśród osób najbardziej narażonych na ciężki przebieg COVID-19. Szczepienie nie chroni przed zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, ale jedynie przed powikłaniami tej choroby. W razie infekcji można uzyskać odporność hybrydową, która jest silniejsza i trwa dłużej.
Wskazują na to badania opublikowane przez portal medRxiv, przeprowadzone w trzech kantonach w Szwajcarii (Tessyn, Zurych oraz Vaud) w okresie, gdy dominował wariant omikron – w marcu 2022 r., a potem powtórzono je na przełomie czerwca i lipca. Polegały one na tym, iż w pobranej od mieszkańców tych regionów próbkach krwi mierzono poziom przeciwciał IgG przeciwko białkom S (spike) oraz nukleokapsydu (N). Sprawdzano także stężenie przeciwciał neutralizujących, nakierowanych głównie przeciwko wariantom delta i omikron.
Z analiz tych wynika, iż na przełomie czerwca i lipca 2022 r. wśród 2583 badanych osób stwierdzono poziom seroprewelencji (odsetka populacji dotkniętej wirusem) sięgający 98 proc. jeżeli chodzi o szczególne warianty SARS-CoV-2, to przeciwciała neutralizujące wykryto u 90,8 proc. badanych w przypadku delty oraz 84,9 proc. w odniesieniu do omikronu.
Jednocześnie co najmniej 51 proc. badanej populacji wykazywało tzw. odporność hybrydową, czyli uzyskaną po zaszczepieniu przeciwko COVID-19 oraz przejściu zakażenia wywołanego wirusem SARS-CoV-2. W tej grupie mieszkańców stwierdzono najwyższy poziom przeciwciał przeciwko białku S (spike) oraz przeciwciał neutralizujących przeciwko wariantom delta i omikron. Był on większy niż u tych osób, które były jedynie zaszczepione przeciwko COVID-19 lub jedynie przeszły zakażenie koronawirusem.
Autorzy badań, specjaliści uniwersytetów w Zurychu i Lugano, podkreślają, iż ich wyniki popierają stosowane w wielu krajach rekomendacje podawania dawki przypominającej szczepionki przeciwko COVID-19 (tzw. boostera) osobom najbardziej zagrożonym powikłaniami tej choroby. Z innych wcześniej publikowanych badań wynika, iż odporność hybrydowa dłużej się utrzymuje, lepiej chroniąc przed kolejnym zakażeniem.
Ustalono też, iż stężenie przeciwciał przeciwko białku S IgG w badanej populacji było stabilne i utrzymywało się na poziomie ponad 96 proc. Większym wahaniom ulegały przeciwciała przeciwko białku nukleokapsydu.
