Naukowcy opracowali model spersonalizowanej magnetycznej stymulacji mózgu na podstawie wielkoskalowego badania MRI osób chorych i zdrowych. Metoda ma szansę poprawić wyniki leczenia depresji, której ciężka forma (major depressive disorder - MDD) pozostaje jedną z najbardziej wyniszczających chorób psychicznych na świecie.
Jedną z metod terapeutycznych depresji jest przezczaszkowa stymulacja magnetyczna mózgu (TMS). Jednak jej skuteczność znacznie różni się w zależności od osoby. Badacze przeanalizowali skany MRI mózgów ponad 1600 pacjentów z depresją i ponad 1300 osób zdrowych. W ten sposób dokładnie opisali spowodowane chorobą zmiany w obszarze zwanym podkolankową przednią korą obręczy (sgACC), którego uszkodzenia często towarzyszą depresji.
Jednym z najważniejszych odkryć było to, iż nieprawidłowa łączność między tym regionem a lewą grzbietowo-boczną korą przedczołową (DLPFC) wpływa zarówno na anatomiczne położenie optymalnych punktów stymulacji TMS, jak i na wyniki leczenia pacjentów. Naukowcy zaproponowali nowy algorytm, który łączy statystyczne mapy mózgu ze spersonalizowanymi danymi.
Algorytm został zweryfikowany na trzech niezależnych zestawach danych klinicznych, obejmujących pacjentów z depresją lekooporną i myślami samobójczymi. W porównaniu z tradycyjnymi metodami opartymi np. na uśrednianiu, spersonalizowane podejście ma pozwalać na wyznaczanie celów znacznie silniej powiązanych z poprawą objawów. Według autorów metody to „istotny krok naprzód w kierunku precyzyjnej psychiatrii”.
