Nowe badanie opublikowane w „JAMA Internal Medicine” sprawdziło, który z leków przeciwcukrzycowych (SGLT-2i, GLP-1RA czy DPP-4i) najlepiej chroni przed ciężkimi zaostrzeniami przewlekłej obturacyjnej choroby płuc u pacjentów z cukrzycą typu 2, wymagających leczenia sterydami systemowymi lub hospitalizacji.
W ostatnich latach pojawiły się doniesienia, że niektóre leki przeciwcukrzycowe, takie jak inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT-2i) i analogi glukagonopodobnego peptydu 1 (GLP-1RA), mogą przynosić korzyści pacjentom z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
Wyniki badania pokazały, że:
● pacjenci przyjmujący SGLT-2i mieli o 19 proc. mniejsze ryzyko zaostrzenia POChP w porównaniu z tymi, którzy przyjmowali DPP-4i,
● w grupie GLP-1RA ryzyko zaostrzenia POChP było o 14 proc. niższe niż w grupie DPP-4i,
● nie zaobserwowano istotnych różnic w częstości zaostrzeń POChP między pacjentami przyjmującymi SGLT-2i a tymi, którzy otrzymywali GLP-1RA.
Wyniki potwierdziły się również w dodatkowych analizach, które uwzględniały różne czynniki, takie jak wiek, płeć i nasilenie POChP.
Badanie to sugeruje, iż SGLT-2i i GLP-1RA mogą być preferowanymi lekami przeciwcukrzycowymi u pacjentów z cukrzycą typu 2 i aktywną POChP, ponieważ zmniejszają one ryzyko jej zaostrzeń. Oczywiście wybór konkretnego leku powinien być indywidualizowany dla wszystkich pacjenta, z uwzględnieniem wszystkich czynników ryzyka i korzyści.
