Około 12.00 wierni z palmami zaczęli się gromadzić obok katedry na wprost bocznego wejścia do Kurii Diecezjalnej. Tam też rozpoczęła się uroczysta liturgia. Diakon odczytał fragment Ewangelii opowiadający o uroczystym wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy.
Biskup Rudolf Pierskała pobłogosławił i pokropił wodą święconą przyniesione przez uczestników palmy. Następnie procesja – ze śpiewem pieśni – przeszła do kościoła św. Sebastiana. Tutaj – ze względu na wciąż trwający remont katedry – rozpoczęła się pod przewodnictwem ks. biskupa msza św.
W jej trakcie odśpiewano – na głosy – opis Męki Pańskiej.
Co jest treścią Palmowej Niedzieli
– Pełni zadumy i współczucia dla Jezusa cierpiącego łączyliśmy się z jego Męką, której opis przed chwilą odśpiewano. To dla nas szczególna okazja, by się z Nim łączyć, bo przecież Pan Jezus dla nas poniósł tę Mękę na krzyżu. – mówił w kazaniu bp Pierskała. – Zniósł fizyczne i psychiczne cierpienia związane z drogą krzyżową z wielką pokorą.
– Natomiast uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy – dodał ks. biskup – był formą wyniesienia Jezusa, uznaniem go za króla. Ludzie takiego króla chcieli, który cuda, czyni, uzdrawia, rozmnaża chleb, wskrzesza umarłych. Ale chwilę po radosnym hosanna, ten sam tłum będzie krzyczał: ukrzyżuj go! Jezus nie tylko znosił to cierpliwie i pogodnie, ale mówi wprost, iż ukrzyżowanie jest godziną Jego chwały. Obiecuje, iż wyniesiony na krzyżu nad ziemię wszystkich nas pociągnie do siebie. Chce wejść w nasze życie. Tylko czy chcesz być takim osiołkiem, za pomocą którego będzie można zanieść w świat dobrą nowinę, która popłynie z krzyża.
Ta tradycja sięga IV wieku
Zwyczaj odbywania procesji na pamiątkę wjazdu Pana Jezusa na osiołku do Jerozolimy został zapoczątkowany w IV wieku w Jerozolimie. Biskup reprezentujący Chrystusa wjeżdżał do miasta na osiołku. W wieku IX zwyczaj świętowania pamiątki wjazdu Jezusa do miasta przyjął się także w Rzymie. Od średniowiecza znany jest w całej Europie, także w Polsce.
Niedziela Palmowa nosiła także nazwę Niedzieli Kwietnej, bo zwykle przypada w czasie gdy pokazują się pierwsze kwiaty. Dawniej tego dnia odbywały się w kościołach przedstawienia pasyjne. Za czasów króla Zygmunta III istniały zrzeszenia aktorów-amatorów, którzy w roli Chrystusa, Kajfasza, Piłata, Judasza itp. chodzili po miastach i wioskach i odtwarzali misterium Męki Pańskiej.
