Nie garb się! Jak dbać o prawidłową postawę dziecka?

Zdjęcie: Nie garb się! Jak dbać o prawidłową postawę dziecka?

W trosce o nasze dzieci wiele uwagi poświęcamy ich rozwojowi w sferze poznawczej, emocjonalnej i społecznej. Pomagamy im w rozwijaniu talentów, w edukacji, by jak najlepiej radziły sobie z trudnościami w przedszkolu, szkole. Bardzo ważne jest, by nie zapominać o sferze cielesnej. Dla dzieci to, jak czują się w swoim ciele, na ile są sprawne ruchowo ma ogromne znaczenie. Przede wszystkim wpływa na ich samoocenę i poczucie własnej wartości. Zwłaszcza w konfrontacji z rówieśnikami i trudnościami, z którymi muszą się zmierzyć w świecie.

PRZYCZYNY WAD POSTAWY
Z wyników badań przesiewowych, które prowadzone są w przedszkolach i szkołach wynika, iż wzrasta ilość dzieci z trudnościami w kontroli swojego ciała, dzieci z wadami postawy, skrzywieniami kręgosłupa, dzieci z nadmiernie wysoką masą ciała oraz takich, które nie radzą sobie w wykonywaniu różnych czynności ruchowych. Z czego to wynika? Przede wszystkim z ograniczonej ilości ruchu, z nieprawidłowych nawyków ruchowych w przyjmowaniu pozycji ciała podczas prac przy biurku, podczas oglądania telewizji, przy komputerze, podczas zabawy.

Nie mniejsze znaczenie ma to, w jaki sposób dziecko rozwijało się dotychczas: czy występowały jakieś zaburzenia w pierwszym roku życia dziecka, np.: niedotlenienie okołoporodowe i związane z nim zaburzenia w napięciu mięśni, wcześniactwo, asymetria ułożeniowa czy kręcz szyi.

JAK PRZECIWDZIAŁAĆ
Ważne jest, żeby rodzic rozumiał, jak istotna jest w rozwoju dzieci codzienna potrzeba ruchu. Jej zaspokojenie wpływa bezpośrednio na kształtowanie postawy ciała poprzez stymulację wzrostu kości, ukrwienie i dotlenienie tkanek mięśni, zwiększenie siły, masy mięśni, wydolności serca oraz pojemność płuc.

Nie mniej ważne jest, by pokonać swój własny brak entuzjazmu do aktywności i ukierunkowanego ruchu, aby potem móc przekonać do niego dzieci.

Dzieci w wieku przedszkolnym nie mają jeszcze świadomości, w jaki sposób kontrolować swoje ciało, chodzić wyprostowanym. To my, rodzice, musimy dawać dzieciom przykład, jak ważne jest utrzymanie prawidłowej postawy ciała, musimy zwracać uwagę na to, w jaki sposób dziecko siedzi, bawi się. My również kształtujemy przestrzeń w pokoju dziecka, stwarzając mu warunki do adekwatnego utrzymania postawy.

Dzieci w wieku szkolnym można przekonać do ćwiczeń tłumacząc tę potrzebę zwiększeniem sprawności, lepszym samopoczuciem, zapobieganiem występowaniu w przyszłości wad postawy i dolegliwości bólowych ze strony kręgosłupa, stawów, znacznie większą siłą mięśni i kości, zwiększeniem elastyczności stawów oraz wyższą samooceną. Można podać przykłady osób publicznych, które prowadzą aktywny tryb życia i regularnie ćwiczą.

Dzieci szczególnie w wieku przedszkolnym lubią się bawić, więc ćwiczenia powinny mieć formę zabawy, natomiast to my, dorośli, ukierunkowujemy ją tak, by pozytywnie wpływała na postawę ciała dziecka. jeżeli to możliwe, zabawy mogą być wykonywane także na dworze.

Chcąc wpłynąć na kształtowanie postawy ciała naszych dzieci, potrzebujemy wiedzy, w jaki ukierunkowany sposób prowadzić ćwiczenia, by dziecko gwałtownie się nie zniechęciło i czerpało euforia z wykonywanych zadań. Oto kilka porad:

• Pokazujcie dzieciom, w jaki sposób mają wykonywać ćwiczenia.
• Starajcie się dostosować poziom trudności do możliwości dziecka.
• Dopingujcie je, chwalcie.
• Możecie je nagradzać.
• Ćwiczenia powinny być urozmaicone, pewne elementy mogą być zmienne, aby dziecko nie miało poczucia nudy.
• Pozwólmy dziecku na wybieranie rekwizytów, którymi będzie posługiwało się podczas ćwiczeń.
• Razem z dzieckiem możemy zmieniać „scenariusz” prowadzonych ćwiczeń, kolejność zabaw, otoczenia.
• Ćwiczenia (zabawy) nie powinny trwać dłużej niż 30 minut.

Systematyczność w wykonywaniu ćwiczeń wpływających na kształtowanie postawy ciała – takich jak ćwiczenia rozciągające razem z rodzicem (15 minut dziennie) oraz zabawy na świeżym powietrzu (np. chodzenie po krawężniku) – znacząco wpływa na automatyczne trzymanie wyprostowanej postawy ciała (nie garbienie się). Daje to znacznie lepsze efekty niż słowne upominanie dziecka „Nie garb się!”.