Zespół polskich naukowców pod kierunkiem prof. Konrada Rejdaka z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie uczestniczy w międzynarodowym badaniu COMFORTAGE, którego celem jest wypracowanie modelu opieki nad osobami z zaburzeniami otępiennymi oraz zagrożonymi otępieniem.
Po kilkunastu miesiącach intensywnych prac administracyjnych i przygotowawczych rusza kluczowa, kliniczna część badania. Będzie ona przebiegała według autorskiego protokołu opracowanego przez grupę naukowców z Lublina.
Jak podkreśla prof. Konrad Rejdak, kierownik Katedry i Kliniki Neurologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, projekt COMFORTAGE – Prediction, Monitoring and Personalized Recommendations for Prevention and Relief of Dementia and Frailty to międzynarodowe, unikalne przedsięwzięcie finansowane ze środków unijnego programu HORIZON Research and Innovation Actions. Uczestniczy w nim kilka europejskich ośrodków, m.in. Klinika Gemelli z Rzymu, Uniwersytet w Manchesterze, Uniwersytet w Atenach i Uniwersytet w Lubljanie. Lubelska klinika jest jedynym ośrodkiem z Polski, który został do niego zaproszony.
– Zgodnie z założeniami projektu, będziemy badać czynniki ryzyka rozwoju i progresji otępienia u osób po 50. roku życia bez diagnozy choroby otępiennej, u których mogą już występować wstępne cechy zaburzeń pamięci. Będzie to badanie obserwacyjne, co oznacza, iż przez dwa lata będziemy w stałym kontakcie z pacjentami uczestniczącymi w projekcie. Będziemy u nich regularnie przeprowadzać badania neuropsychologiczne i oceniać ich funkcje poznawcze — tłumaczy prof. Konrad Rejdak.
Pacjenci uczestniczący w projekcie będą mogli korzystać z bezpłatnych konsultacji. Biorąc pod uwagę ich indywidualny profil demograficzno-medyczny, naukowcy odpracują dla nich propozycje modyfikacji w ich dotychczasowym stylu życia i dotychczasowym postępowaniu medycznym, które należałoby wdrożyć, aby obniżyć ryzyko rozwoju zaburzeń otępiennych.
– Można powiedzieć, iż pacjenci otrzymają spersonalizowaną, swoistą „receptę na życie”. W ramach projektu będziemy dla wszystkich pacjenta tworzyć indywidualne konto danych medycznych, oczywiście odpowiednio chronione w przestrzeni informatycznej, a dostęp do tego konta będzie miał zarówno pacjent, jak i lekarze. Te dane, oczywiście zanonimizowane, będą służyły do analiz naukowych i formułowania wniosków, które zostaną w przyszłości opublikowane — dodaje prof. Konrad Rejdak.
COMFORTAGE to pierwszy tak duży projekt, którego celem jest sprawdzenie, czy można spowalnić postęp otępienia. Weźmie w nim udział około 2 tysięcy pacjentów z całej Europy. Efektem realizacji projektu będzie stworzenie modelu opieki nad osobami z zaburzeniami otępiennymi oraz zagrożonymi otępieniem, odpowiadający na rosnące zapotrzebowanie na opiekę neurologiczną w związku ze starzeniem się populacji, a także współczesnym stylem życia. Model ten będzie z jednej strony uniwersalny, ale z drugiej dostosowany do realiów praktyki klinicznej w Polsce.
Polski autorski protokół został przygotowany przez specjalistów zdrowia publicznego i neurologów, tak aby odpowiadał realiom praktyki klinicznej w naszym kraju. 7 marca odbyło się spotkanie informacyjno-promocyjne dotyczące tego projektu, rozpoczęło się również zapraszanie osób zainteresowanych udziałem w badaniu na bezpłatne konsultacje. Realizacja części klinicznej projektu zaplanowano na 3 lata. Czego spodziewają się po nim naukowcy?
– Dla otępienia charakterystyczny jest długi okres przedkliniczny, w którym choroba już postępuje, ale objawy są jeszcze niezauważalne. To najlepszy moment na wdrożenie interwencji, która mogłaby zahamować narastanie otępienia, ale ważne jest, żeby zrobić to systemowo, czyli na poziomie opieki zdrowotnej w danej populacji. Dlatego dążymy do wypracowania modelu opieki nad osobami zagrożonymi otępieniem, który w przyszłości mógłby być używany w codziennej praktyce w ramach systemu ochrony zdrowia w Polsce — mówi prof. Konrad Rejdak. – Mamy nadzieję, iż dzięki takim systemowym działaniom prewencyjnym uda się spowolnić wzrost zachorowalności na choroby otępienne. Chcielibyśmy zapobiegać otępieniu i ograniczać jej występowanie, bo jest to choroba wiążąca się z ogromnymi kosztami społecznym, bardzo obciążająca dla samego pacjenta, jego rodziny, a także dla całego społeczeństwa — dodaje.
