Według najnowszych badań zakażenie paciorkowcem z grupy B (GBS) we wczesnym okresie niemowlęcym zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych w okresie dojrzewania. Badania wykazały ponadto, iż niemowlęta z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych wykazywały większą skumulowaną częstość występowania tych zaburzeń niż dzieci z sepsą.
W badaniu kohortowym oceniono związek między inwazyjną chorobą paciorkowców z grupy B we wczesnym okresie niemowlęctwa a ryzykiem zaburzeń psychicznych w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości.
Ogólnie uwzględniono dane od 1548 niemowląt, u których zdiagnozowano inwazyjną chorobę paciorkowcową grupy B w latach 1997–2020, z których 87,7 proc. miało sepsę, a 12,3 proc. zapalenie opon mózgowych. Niemowlęta te zostały dopasowane do 15 345 osób kontrolnych i były obserwowane do 2022 roku.
Pierwszorzędowym wynikiem był rozwój zaburzenia psychicznego, a drugorzędnym organiczne zaburzenia psychiczne, zaburzenia związane z używaniem substancji, schizofrenię, zaburzenia afektywne, zaburzenia związane ze stresem, zaburzenia osobowości i zaburzenia rozwojowe.
Zidentyfikowano parametry wpływające na rozwój zaburzeń psychicznych, w tym płeć, wcześniactwo, rok urodzenia, wiek matki w chwili porodu, jej wykształcenie oraz dochody.
Badania wykazały, iż niemowlęta z inwazyjną chorobą paciorkowców grupy B miały o 41 proc. wyższe ryzyko zaburzeń psychicznych niż osoby z grupy kontrolnej, przy czym ryzyko było jeszcze większe w ciągu pierwszych 10 lat.
Ogólnie rzecz biorąc, skumulowana częstość występowania zaburzeń psychicznych wynosiła 21,1 proc. u niemowląt z inwazyjną chorobą paciorkowcową z grupy B w porównaniu z 16,2 proc. u osób z grupy kontrolnej. Niemowlęta z tą chorobą miały zwiększone ryzyko wystąpienia poszczególnych zaburzeń psychicznych, w tym niepełnosprawności intelektualnej, zaburzeń nerwowych i związanych ze stresem oraz zaburzeń zachowania.
Ponadto, jak wykazały badania, stwierdzono znacznie wyższe ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych w wieku dojrzewania u niemowląt z zapaleniem opon mózgowych (30,1 proc.) niż u niemowląt z sepsą (20,0 proc.).
Badania wykazały także, iż cukrzyca ciążowa matki, przedwczesne porody i niski poziom wykształcenia matek dodatkowo zwiększały ryzyko rozwoju zaburzeń psychicznych w okresie dojrzewania.
– Nasze odkrycia sugerują, iż profilaktyka GBS (zakażenie paciorkowcem z grupy B) powinna być brana pod uwagę w przyszłej praktyce klinicznej u kobiet w ciąży. Skuteczne zapobieganie choroby GBS zmniejszyłoby nie tylko śmiertelność przypisywaną tym zakażeniom, ale zminimalizowałoby także długoterminowe ryzyko zaburzeń psychicznych spowodowanych infekcją – napisali autorzy.
Badanie było prowadzone przez dr Malene Risager Lykke z Wydziału Epidemiologii Klinicznej i Centrum Medycyny Populacyjnej Uniwersytetu w Aarhus i Szpitala Uniwersyteckiego w Aarhus w Danii. Materiał został opublikowany 13 marca 2025 r. w „Journal of Infection”.
