Ekipa badaczy duńskich postanowiła sprawdzić stan układu krążenia i serca u 126 pacjentów z wieloletnim nadciśnieniem, chorych na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (średnia wieku 49 ą12 lat, 39 proc. kobiet) i 71 osób z prawidłowym ciśnieniem (średnia wieku 47 ą11 lat, 52 proc. kobiet). Uszkodzenie układu krążenia i serca oceniono dzięki echokardiografii, ultrasonografii tętnicy szyjnej oraz prędkości fali tętna (PWV) dzięki tonometrii aplanacyjnej. Uszkodzenie układu krążenia i serca definiowano jako obecność nieprawidłowej geometrii lewej komory (LV), dysfunkcji rozkurczowej lewej komory, poszerzenia lewego przedsionka (LA), płytki miażdżycowej na tętnicy szyjnej lub dużej prędkości fali tętna (PWV).
Jak zauważono, 34 proc. pacjentów z ZZSK miało nadciśnienie tętnicze. Pacjenci z ZZSK z nadciśnieniem byli starsi i mieli wyższy poziom białka C-reaktywnego (CRP) w porównaniu z pacjentami z ZZSK bez nadciśnienia i grupą kontrolną. Częstość występowania uszkodzeń układu krążenia i serca wynosiła 84 proc. u pacjentów z ZZSK z nadciśnieniem, 29 proc. u pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa bez nadciśnienia i 30 proc. w grupie kontrolnej.
W wieloczynnikowych analizach regresji logistycznej nadciśnienie tętnicze wiązało się z czterokrotnie większym ryzykiem uszkodzenia układu krążenia i serca, niezależnie od wieku, obecności ZZSK, płci, wskaźnika masy ciała, CRP i cholesterolu (iloraz szans [OR] 4,57, 95-proc. przedział ufności). U pacjentów z ZZSK obecność nadciśnienia tętniczego była jedyną współzmienną istotnie związaną z obecnością uszkodzenia układu krążenia i serca (OR 4,40, 95 proc. CI).
Jak stwierdzono w trakcie badań, uszkodzenie układu krążenia i serca w zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa było silnie związane z nadciśnieniem tętniczym, co wskazuje na znaczenie leczenia nadciśnienia tętniczego na podstawie wytycznych u pacjentów z ZZSK.
Opracowanie: Marek Meissner
