Miód majowy na problemy z trawieniem i odporność. Na co jeszcze pomoże miód z mniszka lekarskiego? Poznaj jego niezwykłe adekwatności
Spis treści
- Kiedy zbiera się miód mniszkowy?
- Składniki odżywcze miodu z mniszka
- Na co stosować miód z mniszka lekarskiego?
- Miód a miodek z mniszka lekarskiego
- Zastosowanie kulinarne miodu z mniszka
Kiedy zbiera się miód mniszkowy?
Miód z mniszka lekarskiego jest wytwarzany przez pszczoły z nektaru i pyłku mniszka lekarskiego (Taraxacum laevigatum). Zawartość pyłku może wahać się od 10 choćby do 70 proc. Mimo iż kwalifikowany jest jako miód jednokwiatowy, nie powstaje na bazie jednego gatunku kwiatu.
Miód z mniszka lekarskiego jest stosunkowo rzadko spotykany z kilku powodów. Po pierwsze mniszek lekarski jest jedną z pierwszych roślin obficie kwitnących wiosną, a tym samym – pierwszym pożywieniem dla pszczół. Dlatego pszczelarze często zostawiają miód w ulu, aby rój mógł się odżywić i wzmocnić.
Czytaj także: Nalewka z mniszka lekarskiego wspomaga trawienie i oczyszczanie. To tani lek na wiele dolegliwości. Wypróbuj prosty przepis na nalewkę
Kiedy zbiera się miód mniszkowy?
Miód z mniszka lekarskiego jest wytwarzany przez pszczoły z nektaru i pyłku mniszka lekarskiego (Taraxacum laevigatum). Zawartość pyłku może wahać się od 10 choćby do 70 proc. Mimo iż kwalifikowany jest jako miód jednokwiatowy, nie powstaje na bazie jednego gatunku kwiatu.
Miód z mniszka lekarskiego jest stosunkowo rzadko spotykany z kilku powodów. Po pierwsze mniszek lekarski jest jedną z pierwszych roślin obficie kwitnących wiosną, a tym samym – pierwszym pożywieniem dla pszczół. Dlatego pszczelarze często zostawiają miód w ulu, aby rój mógł się odżywić i wzmocnić.
Czytaj także: Nalewka z mniszka lekarskiego wspomaga trawienie i oczyszczanie. To tani lek na wiele dolegliwości. Wypróbuj prosty przepis na nalewkę
Mniszek lekarski chętnie zapylany jest przez inne owady, więc pszczoły mają dużą konkurencję w zbieraniu nektaru. Mimo iż w Polsce mniszek występuje bardzo często, to w okresie jego kwitnienia pogoda bywa kapryśna, co utrudnia pracę robotnicom, które muszą dostosować rytm pracy do temperatury i panującej aury.
